Article Author: George Hagivasillis

Ενα από τα προνόμια τού δημοσιογράφου είναι το γεγονός ότι έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει με φωτισμένους ανθρώπους, λαμπρούς ανθρώπους, χαρισματικούς ανθρώπους και εγώ είχα το μερδικό μου σε  αξέχαστες συνεντεύξεις. Μια τέτοια ήταν η συνάντησή μου με την σπουδαία ηθοποιό και συγγραφέα κα Μέλπω Ζαρόκωστα, που σε συναρπάζει ακόμη και όταν απλά κάνετε μια φιλική κουβέντα. Συνέντευξη του Γιώργου Χατζηβασίλη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο Κόσμος, στις 5 Μαρτίου 2008.

Πρόκειται για ένα έργο το οποίο επικεντρώνει τη δραματική πλοκή του στη ζωή τριών γυναικών που αντιπροσωπεύουν τρείς γενιές. Η Νόνα (γιαγιά) χαρακτηριστικός μητριαρχικός τύπος, κρατιέται με πείσμα στα παλιά και αρνείται να δεχτεί το παρόν που της φαίνεται ακατανόητο και ξένο. Άρθρο του Γιώργου Χατζηβασίλη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο Κόσμος στις 13 Φεβρουαρίου 2008.

ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ: Γράφει ο Γιώργος Χατζηβασίλης στην εφημερίδα Ο Κόσμος στις 12 Φεβρουαρίου 2008.

Από τις 19 Ιουνίου 2020, η εφημερίδα Ο Κόσμος ξεκίνησε να δημοσιεύει σε συνέχειες την Ιστορία του Παροικιακού Τύπου τα τελευταία πενήντα χρόνια. Για τον Γιώργο Χατζηβασίλη έχει γράψει ο Γιώργος Μεσσάρης: . Άφθαστος λινοτύπης, πρωταγωνιστής στην εφαρμογή της νέας, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, τεχνολογίας της φωτοσύνθεσης, και θιασώτης της ψηφιακής τεχνολογίας που έφερε την επανάσταση σε ότι αφορά το κόστος και την ταχύτητα παραγωγής εφημερίδων και περιοδικών. ο Γιώργος Χατζηβασίλης είναι ένα «πολυμηχάνημα» των μέσων ενημέρωσης…

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ HAPPY ENDING. Aρθρο του Γιώργου Χατζηβασίλη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο Κόσμος στις 14 Μαρτίου 2017.

* ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΟΥΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ. Άρθρο του Γιώργου Χατζηβασίλη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο Κόσμος στις 17 Φεβρουαρίου 2017.

Ο Κώστας Τζαβέλας κουβαλάει, όπως οι πιο πολλοί από μας τους κοινούς θνητούς, ένα βαρύ φορτίο από όνειρα που έμειναν όνειρα, από καταστροφές και απογοητεύσεις, από «τον καημό της ύπαρξης» που λέει ο Δημήτρης Τσαλουμάς, αλλά και μια κληρονομική καλαισθησία για το γράψιμο που πολλές φορές, όμως, όπως λέει, ίσως να μην βρίσκει σ’ αυτόν την απήχηση που θάπρεπε. Παρόλα αυτά, από μικρός άρχισε να “ψαχουλεύει” τις λέξεις για να βρει έναν τρόπο με τον οποίο θα εξωτερικεύσει τις σκέψεις του, θα επικοινωνήσει με τον συνάνθρωπο. Να μπορεί να γράψει για τον Ελληνισμό και πέρα από αυτόν, παραμένει μέχρι τώρα το κίνητρό του μαζί με την αγάπη για το θέατρο και ιδιαίτερα την αγάπη για τον κινηματογράφο.