Artists & Bands
Blast From The Past

Emmanuel Angelicas: SILENT AGREEMENTS-MARRICKVILLE-50-HOME

«Το όνομά μου είναι Emmanuel Angelicas και είμαι Αυστραλός φωτογράφος. Θα αναφέρω πενήντα λέξεις που έχουν ειπωθεί ή γραφτεί για μένα τα τελευταία 50 χρόνια χωρίς καμία συγκεκριμένη σειρά: Αλαζονικός, ωμός, τραχύς, αγγελικός, κουλ, μουνόπανο, ημίθεος, λόρδος, σοφιστής, μάστορας, σαρωτικός, τρελός, παλαβός, παράφρων, ευγενής, μεγαλοφυΐα, μέντορας, δάσκαλος, ασυμβίβαστος, σέξι, σκληρός, στοργικός, τρυφερός, θρύλος, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος, θανατηφόρος, αστείος, ξεκαρδιστικός, τετραπέρατος, ευλογημένος,

Βασίλης Καλύβας: Από το Καρπενήσι της κατοχής και του εμφυλίου στην Αυστραλία

Ο Βασίλης Καλύβας γεννήθηκε στο Καρπενήσι, το 1920. Έζησε τα δύσκολα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου. «Η μάνα μου πέθανε νωρίς. Οι Γερμανοί ήρθαν στο χωριό… Φόβος και τρόμος. Δυστυχία και πείνα. Μας πήρε ο πόλεμος… Σκοτώθηκαν πολλοί. Με τον εμφύλιο, έφυγε από το χωριό ο πατέρας μου, πήγε στο μεγάλο του αδελφό για να γλιτώσει από

Ιωσήφ Καρουάνα

Η δεύτερη σημαντικότερη περίοδος του ελληνικού παροικιακού θεάτρου θα έλεγε κανείς ότι ξεκινάει με την ίδρυση του καλλιτεχνικού συγκροτήματος υπό τη διαχείριση του Αιγυπτιακής καταγωγής καλλιτέχνη, Χρυσόστομου Μαντουρίδη. Είναι η εποχή που ο Μαντουρίδης αναλαμβάνει το δύσκολο έργο εξεύρεσης στελεχών για το θέατρο που οραματιζόταν. Ανάμεσα στους πολλούς αξιόλογους νέους που συμμετείχαν στις θεατρικές ομάδες ο Χρυσόστομος Μαντουρίδης διακρίνει το

Λίτσα Διακοβασίλη: Ο κόσμος εδώ ήθελε να τακτοποιηθεί… …εμένα η σκέψη μου ήταν σε πράγματα που τα θεωρούσαν μηδαμινά. Κι όμως δε γύρισα.

Τον θυμάμαι (δεν έχω δικαίωμα να εκφέρω αυτό το ιερό ρήμα μόνο ένας άνθρωπος στον κόσμο είχε δικαίωμα, κι αυτός ο άνθρωπος έχει πεθάνει) να κρατά στο χέρι ένα σκουρόχρωμο λουλούδι ρολογιάς, βλέποντάς το όπως δεν το ‘χει δει κανείς, κι ας το κοίταζε μια ολόκληρη ζωή, από το λυκαυγές ώς το λυκόφως. Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ΦΟΥΝΕΣ, Ο ΜΝΗΜΩΝ |

Artists & Bands
Blast From The Past

Emmanuel Angelicas: SILENT AGREEMENTS-MARRICKVILLE-50-HOME

«Το όνομά μου είναι Emmanuel Angelicas και είμαι Αυστραλός φωτογράφος. Θα αναφέρω πενήντα λέξεις που έχουν ειπωθεί ή γραφτεί για μένα τα τελευταία 50 χρόνια χωρίς καμία συγκεκριμένη σειρά: Αλαζονικός, ωμός, τραχύς, αγγελικός, κουλ, μουνόπανο, ημίθεος, λόρδος, σοφιστής, μάστορας, σαρωτικός, τρελός, παλαβός, παράφρων, ευγενής, μεγαλοφυΐα, μέντορας, δάσκαλος, ασυμβίβαστος, σέξι, σκληρός, στοργικός, τρυφερός, θρύλος, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος, θανατηφόρος, αστείος, ξεκαρδιστικός, τετραπέρατος, ευλογημένος,

Βασίλης Καλύβας: Από το Καρπενήσι της κατοχής και του εμφυλίου στην Αυστραλία

Ο Βασίλης Καλύβας γεννήθηκε στο Καρπενήσι, το 1920. Έζησε τα δύσκολα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου. «Η μάνα μου πέθανε νωρίς. Οι Γερμανοί ήρθαν στο χωριό… Φόβος και τρόμος. Δυστυχία και πείνα. Μας πήρε ο πόλεμος… Σκοτώθηκαν πολλοί. Με τον εμφύλιο, έφυγε από το χωριό ο πατέρας μου, πήγε στο μεγάλο του αδελφό για να γλιτώσει από

Ιωσήφ Καρουάνα

Η δεύτερη σημαντικότερη περίοδος του ελληνικού παροικιακού θεάτρου θα έλεγε κανείς ότι ξεκινάει με την ίδρυση του καλλιτεχνικού συγκροτήματος υπό τη διαχείριση του Αιγυπτιακής καταγωγής καλλιτέχνη, Χρυσόστομου Μαντουρίδη. Είναι η εποχή που ο Μαντουρίδης αναλαμβάνει το δύσκολο έργο εξεύρεσης στελεχών για το θέατρο που οραματιζόταν. Ανάμεσα στους πολλούς αξιόλογους νέους που συμμετείχαν στις θεατρικές ομάδες ο Χρυσόστομος Μαντουρίδης διακρίνει το

Λίτσα Διακοβασίλη: Ο κόσμος εδώ ήθελε να τακτοποιηθεί… …εμένα η σκέψη μου ήταν σε πράγματα που τα θεωρούσαν μηδαμινά. Κι όμως δε γύρισα.

Τον θυμάμαι (δεν έχω δικαίωμα να εκφέρω αυτό το ιερό ρήμα μόνο ένας άνθρωπος στον κόσμο είχε δικαίωμα, κι αυτός ο άνθρωπος έχει πεθάνει) να κρατά στο χέρι ένα σκουρόχρωμο λουλούδι ρολογιάς, βλέποντάς το όπως δεν το ‘χει δει κανείς, κι ας το κοίταζε μια ολόκληρη ζωή, από το λυκαυγές ώς το λυκόφως. Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ΦΟΥΝΕΣ, Ο ΜΝΗΜΩΝ |

error: Content is protected!