Φώτο: pexels.com
*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Και θα΄ρθει ένα φθινόπωρο με πρωινά κλειστά
Με μεσημέρια πένθιμα και Δύσες ματωμένες
Στα σύρματα χελιδονιών μπουλούκια αραδιαστά
Θα λεν για χώρες μακρινές, χώρες ονειρεμένες
Θα είναι ένα φθινόπωρο πνιγμένο στη βροχή
Όπου τα δέντρα ο άνεμος αργά θα ξεχτενίζει
Τα φύλλα κίτρινα θα λεν δεν έχει απαντοχή
Για καλοκαίρια και χαρές, άλλη εποχή αρχίζει.
Και θα ΄ρθει ένα φθινόπωρο…Στο τζάμι θ΄αντηχεί
Το πένθιμο μουρμουρητό που θα τονίζει η μπόρα
Σαν δάκρυ αποχαιρετισμού, κι εσύ στη σιωπή
Αδάκρυτος κι αγέλαστος, σαν να τα βλέπεις τώρα.
Και το ταξίδι σκέφτεσαι, κείνο το μακρινό
Σαν τα πουλιά που φεύγουνε τούτη την άδεια ώρα…
Θα΄ναι σαν να φευγες και συ με βήμα σιγανό
Κι ένα τρανό ευχαριστώ, για ό,τι έζησες ως τώρα.