Photo: pexels.com
Κι άπλωσα γλάρος τα φτερά
Στο μακρυνό ταξίδι,
Πέρα κι απ΄τον ορίζοντα…
Στην άκρη του κόσμου…
Κι ήρθαν και με συντρόφευαν
Γοργόνες, Νηρηίδες,
Σειρήνες, αφροκύματα..
Κι εκείνη η κουστωδία
Των γλάρων και των δελφινιών.
Κι η άλλη των ονείρων.
Σαν να΄μαι εκεί στην κουπαστή,
Στην απεραντοσύνη
Του κόσμου και του ωκεανού,
Σαν …αγγελοπαρμένος.
Τριανταφυλλένια πρωινά,
μενελιά τα δείλια
κι η ρότα κατά το Νοτιά…
Σαν όνειρο, σαν ψέμα.