On 23 January a historic meeting of Greek Associations took place hosted by the Hellenic Club in Sydney to discuss serious matters of mutual concern; in particular their future viability and the pressing need to change so as to be relevant to the younger generations of Greek-Australians.
Hellenic Club President John Comino reported on the investigations, costings and work undertaken by the Club for a new building and redevelopment/ refurbishment options as presented to Club Members last November at the Annual General Meeting.
Treasurer Con Kristallis and former Board Director Alex Peppas spoke of the issues facing Greeks in Australia and the need to re-invent ourselves to maintain relevance as well as outlining some investment schemes for raising money from the Associations and individual Greeks for a common purpose – a Hellenic Centre.
Representatives of the Pan-Corinthians, Pan-Arcadians, Castellorizians, Kytherians, Mytilenians, Lemnians, Cretans, Helmos Association and Kalavrita Aghia Lavra Association contributed spirited and constructive debate.
The meeting resolved that urgent action is necessary and that a meeting of all the Greek Associations should be called as soon as possible to pursue the vision of a Hellenic Centre.
*********
Article by George Tserdanis [O Kosmos Newspaper Friday 25/01/2008], titled: Τα πέντε σημεία που απαιτούνται για αξιοποίηση της Ελληνικής Λέσχης
ΓΙΑ άλλη μια φορά προχθές διοικητικοί παράγοντες της Ελληνικής Λέσχης (της Ελίχαμπεθ στρήτ) του Σύδνεϋ συνευρέθησαν με εκπροσώπους παροικιακών οργανώσεων και συζήτησαν το θάμε του μέλλοντος αυτού του οικοδομήματος που – κατά την ταπεινή μας γνώμη – καταλαμβάνει μία προνομιούχο θέση μέσα στην καρδιά του CITY απέναντι από το κεντρικό Hyde Park.
ΑΝ και ο πρόεδρος της Λέσχης κ. Κόμηνο μου έκανε την τιμή να με προσκαλέσει για να παρακολουθήσω την προχθεσινή σύσκεψη, άλλες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να είμαι εκεί. Φροντίσαμε όμως να εξασφαλίσουμε και πληροφορίες και φωτογραφίες (δείτε ΣΕΛ. 29) που παρά την αισιοδοξία που εμπνέουν απέχουν πολύ από την λήψη και – προπάντων – την υλοποίηση ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.
ΜΠΟΡΕΙ να επιδείχτηκαν σχέδια, να αναφέρθηκαν πιθανά κόστη και σενάρια ανοικοδόμησης, μπορεί να εκφράστηκαν γνώμες, άλλες για αξιοποίηση και άλλες για πώληση και μεταφορά, αυτό που ΔΕΝ παρουσιάστηκε είναι ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ προϋπολογισμός που πέραν πάσης αμφιβολίας να λέει ΕΠΙΣΗΜΑ τα εξής:
- 1ον) Τόσα εκτιμάται (περίπου) και τόσα (περίπου) μπορεί να πωληθεί αυτό το ακίνητο.
- 2ον) Τόσα (περίπου) χρειάζονται για να γίνουν τόσοι όροφοι, όσοι στο μάξιμουμ επιτρέπουν οι αρμόδιες υπηρεσίες.
- 3ον) Τόσα μπορούν να εξευρεθούν από τραπεζικά δάνεια και 4ον) Τόσα χρειάζονται να δοθούν από ελληνικούς οργανισμούς, ή κράτος, ή σωματεία (απακλείοντας ιδιώτες και ιδιωτικές εταιρίες).
- 5ον) Τόσα αναμένονται να είναι τα ετήσια έσοδα από ενοικιάσεις ορόφων (πρωτίστως σε Ελληνικές Υπηρεσίες, αλλά και σε ξένους φυσικά).
ΟΛΑ αυτά βέβαια δεν μπορούν να εξασφαλιστούν δωρέαν. Πιθανόν να απαιτούν δαπάνη 200 ίσως και περισοτέρων χιλιάδων δολλαρίων. Όμως τα ποσά αυτά κι’ αν ακόμη φαίνονται μεγάλα είναι μηδαμινά μποστά σ’ ένα έργο για το οποίο θ’ απαιτηθούν 40 ίσως και περισσότερα εκατομμύρια. Είναι επίσης ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να ξοδευτούν για να γίνει από εκεί και πέρα σωστή δουλειά και σωστές προσεγγίσεις…
ΕΑΝ η Ελληνική Λέσχη (με 2 ακίνητα αξία δεκάδων εκατομμυρίων) δεν τα διαθέτει, ή δεν μπορεί να τα δανειστεί, τότε ας γίνει… παμπαροικιακός έρανος – για να συγκεντρωθούν. Διαφορετικά το θέμα μέλλοντος της Λέσχης θα συζητιέται για χρόνια ακόμη και τελικά θα γίνει αυτό που φαίνεται αναπόφευκτο: Η παράδοσή της άνευ όρων σε χέρια κεφαλαιούχων επενδυτών.