Το 2013 μας αποχαιρέτησε αφήνοντας μιά πικρή ανάμνηση στους περισσότερους αφού ήταν μιά χρονιά αβεβαιότητας και αρνητικών οικονομικών ειδήσεων.
Το 2014 ήρθε με χωρίς πειστικά διαπιστευτήρια και κανένας δεν γνωρίζει αν βρισκόμαστε στην αρχή μιάς αρνητικής χρονιάς ή στην αρχή μιάς νέας αναπτυξιακής περιόδου που θα σημαδέψει και τα επόμενα χρόνια. Οι πιθανότητες συγκλίνουν προς το πρώτο αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί και το δεύτερο. Πολλά θα εξαρτηθούν από το τι πρόκειται να συμβεί σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία και η Σαουδική Αραβία. Λιγότερα θα εξαρτηθούν από τις κινήσεις της Αυστραλιανής κυβέρνησης και της Αποθεματικής Τράπεζας Αυστραλίας.
ΑΜΕΡΙΚΗ
Η Αμερική με την καινούρια χρονιά αλλάζει και τον Διοικητή της Αποθεματικής Τράπεζας και η κυρία Yellen αναλαμβάνει τα ηνία και την ευθύνη να οδηγήση την οικονομία σε ανάπτυξη, βασισμένη στα χαμηλά επιτόκια και την κατανάλωση. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να μειώση την εκτύπωση δολλαρίων που ακόμα κινείται στα US$75 διεκατομμύρια το μήνα. Μειώνοντας την εκτύπωση δολλαρίων, δυσκολεύεται η οικονομία. Άρα η κ. Yellen θα πρέπει να εφαρμόσει μία στρατηγική η οποία θα ευνοεί χαμηλά επιτόκια μεσοπρόθεσμα και υψηλότερα αργότερα. Θα πρέπει δηλαδή να τυπώνει δολλάρια για την αγορά χρεογράφων και ομολόγων από 3 μήνες μέχρι 3 χρόνια, υπογράφοντας ταυτόχρονα συμφωνίες για την επαναγορά τους. Έτσι θα κρατηθούν τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα για τα επόμενα 2-3 χρόνια και όταν η οικονομία θα έχει αναπτύξη τη δική της δυναμική ανοδική πορεία, θα αρχίσει να πατάει το φρένο για να την επιβραδύνη με υψηλότερα επιτόκια. Αυτό που ωποσδήποτε θα προσπαθήση να αποφύγει η κ. Yellen, είναι να τρομάξει τις αγορές όπως έκανε ο προκάτοχός της το Μάϊο του 2013 και οδήγησε τα χρηματιστήρια σε ελεύθερη πτώση και τα επιτόκια των ομολόγων σε ραγδαία άνοδο. Δεν είναι σίγουρο πως η στρατηγική θα αποδώσει τα αναμενόμενα, αλλά το μήνυμα που έχει δοθεί στις αγορές, είναι πως τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά στο ορατό μέλλον και η εκτύπωση δολλαρίων θα συνεχιστεί έστω και με μειωμένους ρυθμούς.
ΚΙΝΑ
Η Κίνα αισιοδοξεί πως θα συνεχίση να έχει οικονομική ανάπτυξη πάνω από 7.50% μέσα στο 2014 και θα ευνοηθή αν πετύχει το πρόγραμμα της Αμερικής που θα στηρίζεται στην κατανάλωση. Πολλά από τα προϊόντα που θα καταναλώνονται θα εισάγονται από την Κίνα. Όμως η Κίνα έχει να αντιμετωπίση τους δικούς της οικονομικούς δαίμονες που δεν είναι λίγοι και δεν αντιμετωπίζονται εύκολα.
Η οικονομική της ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια, βασίστηκε σε 2 πόλους. Ο ένας ήταν η κατασκευή και εξαγωγή φθηνών καταναλωτικών προϊόντων προς τη Δύση. Ο δεύτερος ήταν η κατασκευή τεράστιων έργων υποδομής και η δημιουργία μεγάλων πόλεων. Πέτυχε και στους δύο τομείς και κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό για τους τεράστιους ρυθμούς ανάπτυξης που σημείωσε. Το 2014 όμως τη βρίσκει στο πιό κρίσιμο σημείο σχετικά με τη διαχείριση της οικονομίας. Περίπου 400 εκατομμύρια άνθρωποι καταγόμενοι από τις επαρχίες, θα πρέπει να γεμίσουν τις νέες πόλεις μέσα στα επόμενα χρόνια και να καταναλώνουν περισσότερα προϊόντα που κατασκευάζονται στην Κίνα. Η διαδικασία αυτή έχει ήδη αρχίσει και οδηγεί σε μεγάλη άνοδο στις τιμές των ακινήτων. Αυτό ωφείλεται στα χαμηλά επιτόκια και στη μεγάλη ζήτηση που υπάρχει. Όπου ανεβαίνουν οι τιμές γρήγορα, μαζεύονται και οι κερδοσκόποι οι οποίοι προσπαθούν με ότι τρόπο μπορούν να αγοράσουν όσο περισσότερα ακίνητα μπορούν και να τα μεταπωλήσουν με κέρδος. Επειδή δεν πληρούν πάντα τις προϋποθέσεις για να πάρουν δάνειο από τις τράπεζες, έχει αναπτυχθεί ένας παρατραπεζικός τομέας, που δανείζει τους κερδοσκόπους αλλά τους χρεώνει υψηλότερα επιτόκια. Η Αποθεματική Τράπεζα της Κίνας προσπαθεί να περιορίση το χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά και οδηγεί σε άνοδο τις τιμές ακινήτων, αλλά κάθε φορά που προσπάθησε να το κάνει μέσα στο 2013, οδήγησε τα επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες μεταξύ τους κατά τη διαρκεια της νύχτας, κοντά στο 10% σε τρείς διαφορετικές περιπτώσεις. Το τραπεζικό σύστημα είναι πολύ ευαίσθητο και ο παραμικρός οικονομικός κραδασμός οδηγεί τις τράπεζες σε πανικό και δεν εμπιστεύονται η μία την άλλη. Οι συνθήκες είναι δηλαδή όμοιες με εκείνες που οδήγησαν στην οικονομική κρίση του 2008 τις Δυτικές οικονομίες. Η παραμικρή υπόνοια για τυχόν πρόβλημα στην οικονομία της Κίνας, οδηγεί σε πτώση τις μετοχές των Αυτραλιανών εταιρειών που εξάγουν μεταλλεύματα, ενέργεια, γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα καθώς και υπηρεσίες στην Κίνα.
Ταυτόχρονα η Κίνα δοκιμάζει τις αντιδράσεις της Αμερικής απέναντι στη διεκδίκησή της κάποιων βραχονησίδων με την Ιαπωνία, ενώ την ίδια ώρα βρίσκεται σε οικονομικό πόλεμο με την Ιαπωνία, η οποία ρίχνει το νόμισμά της για να κερδίσει μεγαλύτερο μερίδιο στο εξαγωγικό εμπόριο σε βάρος της Κίνας. Αν αυτό οδηγήσει στον επανεξοπλισμό της Ιαπωνίας, τότε αλλάζουν τα γεωστρατηγικά δεδομένα στην περιοχή με κύριους ωφελημένους τη βιομηχανία κατασκευής όπλων σε Αμερική και Ιαπωνία και έμμεσα την Αυστραλία αφού η Κίνα θα πρέπει να ακολουθήση και θα αγοράζει περισσότερες πρώτες ύλες από την Αυστραλία. Με λίγα λόγια, η Αυστραλία που είναι σύμμαχος της Αμερικής και της Ιαπωνίας, θα πουλάει στην Κίνα τις πρώτες ύλες για να κατασκευάση όπλα που πιθανόν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ιαπωνίας και της Αμερικής και γιατί όχι εναντίον και της Αυστραλίας.
Για το Ρόλο της Ρωσίας, Βραζιλίας κια Σαουδικής Αραβίας όπως και για την Αυστραλιανή κυβέρνηση και την Αποθεματική Τράπεζα Αυστραλίας θα αχοληθώ την επόμενη εβδομάδα.
ΡΩΣΙΑ
Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει τα εδάφη της Τσαρικής Ρωσίας ούτε της Σοβιετικής Ένωσης. Έχει όμως τεράστια οικονομική δύναμη και έναν ηγέτη με καθαρό μυαλό, αποφασιστικότητα και θέληση να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας του. Η Ρωσία είναι πλούσια σε μεταλλεύματα, σπάνια ορυκτά, πετρέλαιο και κυρίως τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου. Το φυσικό αέριο της δίνει τη δυνατότητα να επηρρεάζει τη φτωχή ενεργειακά Ευρώπη η οποία χρειάζεται το φυσικό αέριο για θέρμανση κατά τη διάρκεια του παγωμένου χειμώνα. Η Αμερική προσπαθεί με κάθε τρόπο να περιορίσει την επιρροή της Ρωσίας και την έχει ζώσει με βάσεις πυραύλων σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ο Πούτιν γνωρίζει πολύ καλά το παιχνίδι του ψυχρού πολέμου και συνεχίζει να κερδίζει πόντους απέναντι στην Αμερικανική Αυτοκρατορία που βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Γνωρίζει επίσης πως η πραγματικότητα και οι ανάγκες των Ευρωπαϊκών χωρών τις οδηγεί σε ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία. Πρόσφατο παράδειγμα η Ουκρανία που δέχθηκε πολύ πρόθυμα $15 δισεκατομμύρια σε βοήθεια από τη Ρωσία και συνεχίζει να καταναλώνει το Ρωσικό αέριο παρ’ όλες τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Η σταδιακή απόσυρση των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Μέση Ανατολή και άλλες χώρες στον άξονα του πετρελαίου, θα δυναμώσει τη Ρωσία. Η Αμερική θα στηρίξει πλέον την οικονομία της στις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου που έχει ανακαλύψει τα τελευταία χρόνια και αυτό κάνει λιγότερο απαραίτητη την παρουσία της στη Μέση Ανατολή όπου θα παραμείνει με μικρότερες δυνάμεις, για να προστατέψει τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου αλλά και το Ισραήλ. Εφ’ όσον η Ρωσία διαθέτει επίσης τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου και μιά μεγάλη Ευρωπαϊκή αγορά που το χρειάζεται, αναπόφευκτα η οικονομία της θα βοηθηθεί περισσότερο από της Αμερικής. Η κρίση στη Συρία έδειξε πως δεν είναι εύκολο για την Αμερική να επέμβει στρατιωτικά σε μία χώρα όπου έχουν συμφέροντα δύο μεγάλες χώρες όπως η Ρωσία και το Ιράν. Επομένως δεν διαφαίνεται προοπτική στρατιωτικής σύγκρουσης Αμερικής –Ρωσίας (με δεδομένη την ένταση Κίνας-Ιαπωνίας) και το παιχνίδι παίζεται στον οικονομικό και πολιτικό τομέα για την απόκτηση στρατηγικών γαιοπολιτικών πλεονεκτημάτων. Με τον Πούτιν στην ηγεσία της Ρωσίας, η χώρα θα αποκτήση μεγαλύτερη οικονομική δύναμη μέσα στο 2014 και θα είναι ένας μοχλός ανάπτυξης για την παγκόσμια οικονομία.
ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ
Η Σαουδική Αραβία είναι μία χώρα που στηρίζει την οικονομία της στο πετρέλαιο. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες και έχει ακόμα πολύ μεγάλα αποθέματα. Όμως δεν έχει εκμεταλλευτεί το χρήμα που εισέρχεται άφθονο στη χώρα, ούτε για να αναπτύξει εναλλακτικούς τομείς της οικονομίας της, ούτε για να ανυψώσει το γενικότερο μορφωτικό επίπεδο του λαού της. Οι ανακαλύψεις φυσικού αερίου σε τεράστιες ποσότητες σε Αμερική, Ρωσία, Αυστραλία και σε άλλες χώρες και τα έργα υποδομής για την εκμετάλλευσή του, μειώνουν σημαντικά τη σημασία του πετρελαίου σαν καύσιμο για την παραγωγή ενέργειας. Ακόμα και στα αυτοκίνητα, εξαπλώνεται η χρήση του αερίου και του Ντήζελ, που κάνει ακόμα μικρότερη την εξάρτηση σε πετρέλαιο. Όσο περισσότερο εξαπλώνεται η χρήση του αερίου, τόσο θα μειώνεται και η τιμή του πετρελαίου. Έτσι η Σαουδική Αραβία για να κρατήσει το ίδιο επίπεδο χρήματος που εισέρχεται στη χώρα, θα πρέπει να αυξήσει την παραγωγή, σε συνεργασία με τις χώρες του ΟΠΕΚ. Μιά αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου όμως σε συνθήκες μικρότερης ζήτησής του, θα οδηγήση σε περαιτέρω πτώση της τιμής του. Αυτό θα οδηγήση τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες σε ένα φαύλο κύκλο, μέχρι που η παγκόσμια οικονομία να αρχίσει να αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς συγχρονισμένα ώστε να ανέβει και η ζήτηση για πετρέλαιο. Μέχρι τότε, η Σαουδική Αραβία θα είναι πόλος αποσταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Η Βραζιλία είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στη Νότιο Αμερική και η έβδομη στον κόσμο. Τεράστια σε μέγεθος, με εύφορο καλλιεργήσιμο χώμα και προικισμένη με ορυκτά και πετρέλαιο, μπήκε δυναμικά σε τροχιά ανάπτυξης έπειτα από δάνειο US$30.4 δισεκατομμυρίων που πήρε από το ΔΝΤ το 2002. Το δάνειο αποπληρώθηκε το 2005, ένα χρόνο πριν τη λήξη του και η Βραζιλία συνέχισε να αναπτύσσεται δυναμικά και να προσελκύει ξένα επενδυτικά κεφάλαια, ιδιαίτερα μετά την ελεύθερη διαπραγμάτευση του εθνικού της νομίσματος στα χρηματιστήρια. Η Βραζιλία είναι μία από τις χώρες που ανταγωνίζονται την Αυστραλία στην εξαγωγή σιδηρομεταλλεύματος, αιθανόλης και αγροτικών προϊόντων. Η οικονομία της, ευνοήθηκε από την πτώση του Αμερικάνικου δολλαρίου και των επιτοκίων στην Αμερική, αφού μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια έφυγαν από την Αμερική με προορισμό τη Βραζιλία και άλλες χώρες (μεταξύ των οποίων και η Αυστραλία). Η οικονομική ανάπτυξη όμως δεν άγγιξε οικονομικά την πλειοψηφεία των 200 εκατομμυρίων κατοίκων, οι οποίοι ακούνε για μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, για δημιουργία πρωτοφανούς πλούτου και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή, πρωτοφανη φτώχεια. Ο πλούτος που δημιουργείται από τις ξένες επενδύσεις στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, καταλήγει στις τσέπες των ξένων επενδυτών. Αυτοί με τη σειρά τους, αντί να παραχωρήσουν ένα μεγαλύτερο μέρος στους εργαζόμενους, πιέζουν την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει το λαό με τις δυνάμεις καταστολής. Διαφορετικά, απειλούν πως θα αποσύρουν τα κεφάλαιά τους και η χώρα θα πέσει σε οικονομικό μαρασμό. Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο, στη χώρα που λατρεύει το κατ’εξοχήν λαϊκό άθλημα, το ποδόσφαιρο και η οποία θα φιλοξενήση τη μεγαλύτερη γιορτή του, το παγκόσμιο κύπελλο, ο λαός να συγκρούεται με την αστυνομία ζητώντας επίλυση των φλεγόντων καθημερινών του προβλημάτων. Το ξένο επενδυτικό κεφάλαιο, έχει ήδη επιλέξει που θα τοποθετηθεί μέσα στο 2014, ώστε να πραγματοποιήση μεγαλύτερα κέρδη. Όταν δυναμώσει το Αμερικάνικο δολλάριο, τα περιφερειακά νομίσματα που προσέλκυσαν ξένες επενδύσεις θα πάθουν καθίζηση και μαζί με αυτά και οι τοπικές οικονομίες. Δυστυχώς, μία από αυτές θα είναι και η Βραζιλία και η δίνη της θα παρασύρει και άλλες χώρες.
ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
Η Αποθεματική Τράπεζα Αυστραλίας κράτησε τα επιτόκια πολύ ψηλά σε σχέση με τις υπόλοιπες Δυτικές χώρες. Η Αμερική τα είχε κατεβάσει στο 0.25%, η Ευρωπαϊκή Ένωση στο 0.50% και η Αυστραλία επέμενε σο 4.75%. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την άνοδο του Αυστραλιανού δολλαρίου που έφτασε να αγοράζει USD1.10. Επακόλουθο της υψηλής τιμής του δολλαρίου, ήταν το «γονάτισμα» της εξαξωγικής δραστηριότητας (εκτός από μεταλλεύματα, κάρβουνο και αέριο), τουρισμού, μείωση του αριθμού των ξένων σπουδαστών και αναιμική οικονομική δραστηριότητα στο εσωτερικό. Στην προσπάθειά της να διορθώσει την κατάσταση, η Αποθεματική Τράπεζα, μείωσε σταδιακά τα επιτόκια στο 2.50%, όταν άρχισαν να πέφτουν οι τιμές των ορυκτών και να ολοκληρώνονται οι εργασίες στα καινούρια ορυχεία. Συνήθως απαιτείται ένα χρονικό διάστημα από 12 έως 18 μήνες για να αρχίσουν τα χαμηλότερα επιτόκια να έχουν κάποια επίδραση στην οικονομία. Στα τέλη του 2013 είχαμε άνοδο στις τιμές των ακινήτων και άνοδο στις εγκρίσεις ανέγερσης νέων κατοικιών. Ταυτόχρονα το δολλάριο έπεσε κάτω από τα USD0.90. Τα τρία αυτά στοιχεία είναι ενθαρρυντικά για την πορεία της οικονομίας. Δεν εγγυούνται όμως πως η οικονομία θα αναπτυχθεί. Η ανεργία έχει αρχίσει να κινείται απειλητικά προς τα πάνω και η ανακοίνωση της αποχώρησης της Ford και της Holden τα επόμενα δύο χρόνια και απολύσεων χιλιάδων εργαζομένων από τράπεζες, αεροπορικές εταιρείες και εταιρείες τηλεπικοινωνιών, δημιουργεί αβεβαιότητα. Η Αποθεματική Τράπεζα θα πρέπει να διαχειριστεί τα δεδομένα με σύνεση και να βοηθήση την οικονομία να αναπτυχθεί. Σίγουρα έχει το περιθώριο να μειώσει τα επιτόκια περισσότερο. Θα πρέπει όμως να προσέξει ώστε το δολλάριο να πέφτει σταδιακά και όχι απότομα. Η πτώση στην ισοτιμία του δολλαρίου, κάνει τα εισαγόμενα προϊόντα ακριβότερα και αυτό σπρώχνει τον πληθωρισμό προς τα πάνω. Μεγάλη άνοδος του πληθωρισμού, θα αναγκάσει την Αποθεματική Τράπεζα να ανεβάσει τα επιτόκια. Εκτός από τα επιτόκια, η Αποθεματική Τράπεζα μπορεί να χρησιμοποιήσει σαν όπλο για να επηρρεάσει την πορεία του δολλαρίου, τα $8.8 δις που της έδωσε ο κ. Hockey, στην προσπάθειάτου να ανεβάσει το έλλειμα στον προϋπολογισμό που κληρονόμησε από τους Εργατικούς. Όταν το δολλάριο ανεβαίνει σε επίπεδα που δεν αρέσουν στην Αποθεματική Τράπεζα, μπορεί να βγαίνει στην αγορά και να πουλάει δολλάριο και να ρίχνει την τιμή. Όταν το δολλάριο πέφτει χαμηλότερα από εκεί που χρειάζεται η οικονομία, μπορεί να βγαίνει στην αγορά και να αγοράζει δολλάρια, σπρώχνοντας την τιμή του προς τα πάνω. Επίσης μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην άνοδο στις τιμές των ακινήτων, που βρίσκονται ήδη ψηλά και κάνουν την αγορά κατοικίας τη δεύτερη πιό ακριβή στον κόσμο μετά την Αγγλία. Η Αποθεματική Τράπεζα θέλει να υπάρχει άνοδος στις τιμές των ακινήτων ώστε να ενθαρρύνονται οι κατασκευαστές και να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Απότομη άνοδος όμως, θα καταλήξει σε κατάρρευση μέσα σε 18 μήνες το αργότερο και αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες για όλη τη χώρα. Οι ισορροπίες που καλείται να κρατήσει η Αποθεματική Τράπεζα είναι πολύ λεπτές και μπορεί να διαταραχτούν εύκολα από εξωγενείς παράγοντες και από τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Πέρα από τις πιθανές εξελίξεις στο εξωτερικό που μπορούν να επηρρεάσουν την οικονομία της Αυστραλίας ανεξάρτητα από τις αποφάσεις τις Αποθεματικής Τράπεζας και της κυβέρνησης, αν όλα εξελιχθούν ομαλά, η κυβέρνηση μπορεί να βάλει τη σφραγίδα της στην πορεία της οικονομίας.
Τα πρώτα δείγματα γραφής από τον Σεπτέμβριο του 2013 που κέρδισε τις εκλογές, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για τον Αυστραλιανό λαό. Τόσο ο κ. Abbott όσο και ο κ. Hockey, ενδιαφέρονται περισσότερο να ξηλώσουν τα προγράμματα και τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης των Εργατικών, παρά να ασχοληθούν με την προώθηση της οικονομίας και τη μείωση της ανεργίας. Θα μπορούσε να ισχυριστεί πως ξηλώνοντας τα προγράμματα των εργατικών θα αναπτυχθεί η οικονομία διότι θα τονωθούν οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται τα ορυχεία, ή οι εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού. Όμως η ανεργία που είναι το πρώτο θέμα που θα πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση, δεν δημιουργείται επειδή τα ορυχεία δεν κάνουν κέρδη αλλά επειδή ολοκληρώθηκαν οι εργασίες κατασκευής των υποδομών τους και 130,000 τεχνίτες όλων των ειδικοτήτων θα πρέπει να απασχοληθούν κάπου αλλού. Μεγάλες εταιρείες αποχωρούν από την Αυστραλία αφήνοντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζομένους και δεν υπάρχει καμμία μέριμνα και διάθεση προς το παρόν για τόνωση άλλων κλάδων ώστε να απορροφηθούν οι άνεργοι. Σαν πολιτικός συνασπισμός, οι Φιλελεύθεροι και οι Εθνικοί, είναι φυσικό να θέλουν να κερδίσουν πολιτικά πλεονεκτήματα κατηγορώντας τους αντιπάλους τους. Έχουν όμως χρέος απέναντι στους ψηφοφόρους, να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για τη χώρα, από την πρώτη μέρα που εκλέχτηκαν. Ο πρώτος προϋπολογισμός του νέου θησαυροφύλακα, του κ. Hockey, θα κατατεθεί στα μέσα Μαϊου. Θα πρέπει δηλαδή να σπαταλήσει η κυβέρνηση 8 μήνες από την εκλογή της σε κατηγορίες εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης, πριν κουνήσει το δαχτυλάκι της δίνοντας κάτι θετικό για την ανάπτυξη της οικονομίας? Αν κρίνουμε από τα όσα δίνει στη δημοσιότητα μέχρι τώρα, ούτε ο προϋπολογισμός θα βοηθήσει τη μείωση της ανεργίας. Το αντίθετο μάλιστα. Οι περικοπές και οι αλλαγές στα κοινωνικά προγράμματα που σχεδιάζει ο κ. Hockey, θα έχουν αρνητικά αποτελέσματα για την οικονομία και την ανεργία και αν δεν αντισταθμιστούν με γενναία προγράμματα δημιουργίας υποδομών με την κατασκευή μεγάλων έργων, θα ρίξουν την οικονομία σε ύφεση.
Το χειρότερο είναι πως η κυβέρνηση δείχνει πως κάνει αδέξιους χειρισμούς στην εξωτερική πολιτική και δημιουργεί ένταση με χώρες από τις οποίες εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος η οικονομία της χώρας. Η επίσημη σκληρή τοποθέτηση της υπουργού εξωτερικών απέναντι στην Κίνα και οι παραβιάσεις των χωρικών υδάτων της Ινδονησίας στην προσπάθεια της αναχαίτησης των σαπιοκάραβων που μεταφέρουν αναζητητές ασύλου, δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις. Το οικοδόμημα 30 χρόνων των προηγούμενων κυβερνήσεων Εργατικών και Συνασπισμού, που κατάφεραν να χτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με την Κίνα και τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, απειλείται με κατάρρευση από φαινομενικά «αδέξιους χειρισμούς». Εκτός και αν δεν είναι αδέξιοι.