Την περασμένη Τρίτη, το δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφασή του στην υπόθεση του πρώην Ομοσπονδιακού βουλευτή στην έδρα Dobell, Craig Thomson. Ο κ. Thomson αντιμετώπιζε πάνω από 140 κατηγορίες για πληρωμή εκδιδομένων γυναικών με πιστωτική κάρτα του εργατικού σωματείου στο οποίο ήταν Γραμματέας πριν γίνει βουλευτής, χωρίς την έγκριση του σωματείου. Επί μία πενταετία ο κ. Thomson, ισχυριζόταν πως ήταν αθώος παρά τα επιβαρυντικά στοιχεία που υπήρχαν, όπως η υπογραφή του, τηλεφωνήματα από τα ξενοδοχεία που διέμενε σε γραφεία «συνοδών πολυτελείας» για να του στείλουν πόρνες στο δωμάτιό του, πληρωμές σε πολυτελείς οίκους ανοχής, μαρτυρία πόρνης πως την επισκεπτόταν κατ’ εξακολούθηση και άλλα πολλά. Το δικαστήριο αποφάνθηκε πως ο κ. Thomson ήταν ένοχος στις περισσότερες κατηγορίες, εκτός από εκείνες της παρακολούθησης ταινιών πορνό στο δωμάτιο ξενοδοχείων όπου διέμενε κατά τη διάρκεια ταξιδίων του γιά υποθέσεις του σωματείου του.
Η υπόθεσή του απασχόλησε έντονα την Αυστραλιανή κοινή γνώμη και βρισκόταν συχνά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αφού η ψήφος του ήταν κρίσιμη γιά την παραμονή του Εργατικού κόμματος στην κυβέρνηση. Η τότε πρωθυπουργός κ. Julia Gillard, ο μετέπειτα πρωθυπουργός κ. Kevin Rudd, ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Anthony Albanese, ο τότε θησαυροφύλακας κ. Wayne Swan, ο σημερινός αρχηγός του Εργατικού κόμματος κ. Bill Shorten και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη του Εργατικού κόμματος, εξέφρασαν επανειλλημένα την υποστήριξή τους στον κ. Thomson και δήλωσαν πως πιστεύουν ακράδαντα στην αθωότητά του. Το κόμμα μάλιστα, του πλήρωσε και τα δικηγορικά του έξοδα μαζί με το σωματείο του, του οποίου ο τότε πρόεδρος καταχράστηκε εκατοντάδες χιλιάδες δολλάρια των μελών του. Ακόμα και όταν τα επιβαρυντικά στοιχεία έγιναν τόσα πολλά και ανάγκασαν τον κ. Thomson, να ανεξαρτητοποιηθεί από το Εργατικό κόμμα και να συνεχίσει με την ψήφο του να στηρίζει την κυβέρνηση, κανένας από την κυβέρνηση δεν αποστασιοποιήθηκε από τον κ. Thomson.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά. Ο κ. Thomson άραγε, ξεπήδησε από το πουθενά και έγινε Γραμματέας του σωματείου του? Είναι τυχαίο πως ο πρόεδρος του ίδιου σωματείου καταχράστηκε χρήματα από το ταμείο του? Πως κατάφερε ο κ. Thomson, να πάρει το χρίσμα από τα μέλη του Εργατικού κόμματος στην περιφέρεια Dobell? Η ηγεσία του Εργατικού κόμματος δεν είχε καταλάβει τίποτε γύρω από τις παράνομες δραστηριότητες του κ. Thomson? Γιατί εκδιώχτηκε η διάδοχος του κ. Thomson στη Γραμματεία του σωματείου και όσοι την υποστήριξαν, όταν έκανε τις καταγγελίες εναντίον του κ. Thomson? Ερεύνησε τις καταγγελίες η ηγεσία του Εργατικού κόμματος και αν ναι, τι συμπέρασμα έβγαλε? Γιατί δεν προστατεύτηκαν οι καταγγέλλοντες των οποίων μάλιστα απειλήθηκε η ζωή τους?
Είναι ολοφάνερο πως στην όλη υπόθεση κυριάρχησε η σκοπιμότητα.
Πρώτα-πρώτα, ο τρόπος ζωής του κ. Thompson, ήταν τέτοιος που δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει Γραμματέας στο σωματείο του, ούτε και να πάρει το χρίσμα του υποψηφίου του Εργατικού κόμματος. Σίγουρα κάποιοι γύρω του γνώριζαν το ποιόν του και θα έπρεπε να σταματήσουν την πορεία του στα κοινά νωρίς. Στο σωματείο του θα ήταν αρκετοί αυτοί που ήξεραν, αφού πλήρωνε με την κάρτα του σωματείου και κάποιος έπρεπε να εγκρίνει την πληρωμή της κάρτας στο τέλος του μήνα, αφού θα εξέταζε τις σχετικές αποδείξεις. Δεν περνάνε απαρατήρητες πληρωμές χιλιάδων δολλαρίων σε οίκους ανοχής με μεγάλη συχνότητα. Εφ’ όσον κανένας δεν μίλησε, υπήρχε κλίμα συνομωτικής απόκρυψης των παράνομων δραστηριοτήτων, όπως αποδείχτηκε όταν αποκαλύφθηκαν και τα κατορθώματα του προέδρου. Είναι γνωστή η σύνδεση των εργατικών σωματείων με το Εργατικό κόμμα και σίγουρα κάποιοι γνώριζαν για τις δραστηριότητες του κ. Thomson, έστω και από κουτσομπολιά. Τον άφησαν όμως να εκλεγεί βουλευτής και μετά εκτέθηκαν όλοι με την υποστήριξη που του έδωσαν, για να κρατηθεί η κυβέρνηση. Επικράτησε δηλαδή η λογική πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αντί να διαγραφεί αμέσως ο κ. Thomson και να προκηρυχθουν εκλογές που πιθανόν θα έδιναν πάλι τη νίκη στο Εργατικό κόμμα, αφού ο λαός θα εκτιμούσε τη στάση αρχών που θα είχε κρατήσει το κόμμα, η ηγεσία άφησε το θέμα ανοιχτό για μία πενταετία και τώρα με την καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου, βρίσκεται ανεπανόρθωτα εκετεθειμένη όπως και ολόκληρο το κόμμα.
Τα μέλη του εργατικού κόμματος που δίνουν αφιλοκερδώς το χρόνο τους και το χρήμα τους, περιμένουν από την ηγεσία του να τιμά την ιστορία του και τις αρχές του, οι οποίες βασίζονται στον τίμιο αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το Εργατικό κόμμα από την ίδρυσή του, ευαγγελίστηκε μιά καλύτερη κοινωνία όπου οι πολίτες θα αντιμετωπίζονται ισότιμα και όλοι θα έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, νομική προστασία, το δικαίωμα στην εργασία και την πρόοδο της χώρας με άξονα την ιδιοκτησία στρατηγικών επιχειρήσεων από το κράτος.
Δεν έχετε λοιπόν δικαίωμα να απεμπολείτε τις αρχές του κόμματος όπως κάνετε συστηματικά τα τελευταία 30 χρόνια κυρίες και κύριοι της ηγεσίας . Ακόμα περισσότερο δεν έχετε το δικαίωμα να επιτρέπετε σε απατεώνες κάθε μορφής, να χρησιμοποιούν τα εργατικά σωματεία και τις θέσεις που τους δίνετε στην κυβέρνηση, για αθέμιτο πλουτισμό. Η υπόθεση Thomson, δεν θα δημιουργούσε το παραμικρό θέμα αν είχε διαγραφεί από το κόμμα νωρίς. Υπάρχουν άλλες υποθέσεις διαφθοράς με τεράστια ποσά, όπως αυτή του Eddie Obeid αλλά και η μόλις εκκολαπτόμενη με υπουργούς του Φιλελεύθερου κόμματος στη ΝΝΟ.
Η υπόθεση Thomson όμως εξέθεσε την ηγεσία, η οποία παγιδεύτηκε όταν είχε να επιλέξει ανάμεσα στην υπεράσπιση αρχών ή τη διατήρηση της εξουσίας.