Γιώργο, γεια σου,
Κάπου στην τελευταία μας κουβέντα μου φάνηκες …στιφός! Ξέρω το έχει το επάγγελμα, ο δημοσιογράφος πρέπει να τονίζει τα κακώς κείμενα, αλλά βρε παιδάκι μου, ώρες- ώρες γίνεσαι αρνητικός. Καλά, καλά το ξέρω πως γέρασες αλλά δεν κατανόησες ακόμα πώς ο νόμος της ζούγλας είναι και νόμος της ζωής; Το δίκαιο του δυνατού, η καταπίεση, η αρπαγή, η απάτη, το συμφέρον. Η διδαχή του Θεού της αγάπης δυο χιλιάδες χρόνια προσπαθεί να κατασιγάσει τα κακά ένστικτα και δεν το κατώρθωσε. Η πρώτη αδελφοκτονία από τη Βίβλο δια το υλικό κέρδος δεν έπαψε να εφαρμόζεται.
Και για να γίνω σαφής, λέγαμε για την κατάκτηση των λευκών στη χώρα τούτη. Ήταν η μόνη αρπαγή και κακοποίηση στην ιστορία; Γεμάτη καταπατήσεις δικαίων και κατακρεουργήσεις λαών που φτάνουν τη γενοκτονία. Γεμάτη η ιστορία και οι καιροί μας.
Μιλάω για την κατάκτηση τούτης της γης, την αποσιώπηση της παρουσίας πληθυσμών και την κακοποίηση αυτών των πληθυσμών. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε την εξαφάνιση των πληθυσμών της Νότιας Αμερικής και της Βόρειας, των περήφανων Ινδιάνων. Έχουμε σημερινά παραδείγματα.
Εκεί που θέλω να σταθώ και να επισημάνω είναι οι ιστορικές συνθήκες. Η αποικιοκρατία των καιρών της κατοχής της χώρας τούτης, που δεν ήταν η μόνη, παράλληλα με το ανοργάνωτο του πληθυσμού.
Και το πιο σημαντικό, στους δικούς μας καιρούς η αποικιοκρατία δεν γίνεται με όπλα, είναι οικονομική. Πάλι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, πάλι ο δυνατός επιβάλλεται!
Και κάτι πιο σημαντικό, η Ημέρα της Αυστραλίας, αυτό που θεωρείται γενέθλια, γιορτάζεται με όλο τον πληθυσμό αναγνωρισμένο και ισότιμο, κατά το νόμο τουλάχιστον. Και να σημειώσω, ότι σέβουμαι την πένθιμη επέτειο που διαδηλώνουν οι ιθαγενείς.
Όμως από όλα αυτά βγαίνει ένα δίδαγμα, ένα μάθημα ιστορίας. Η αναγνώριση, η συμφιλίωση δεν ήρθε σαν αποτέλεσμα μαχών και πολέμων.
Είναι ένα πολύ σοβαρό σημείο. Οι επαναστάσεις δεν φέρνουν πάντα τα καλά αποτελέσματα. Τις καλύτερες λύσεις τις δίνουν η γνώση, η κατανόηση και η πνευματική ανάπτυξη. Έτσι η σημερινή Αυστραλία αγκαλιάζει με κατανόηση όλους τους πολίτες της που συνέβαλλαν και συμβάλλουν στη δημιουργία της αυριανής της ταυτότητας.
Α Π Ο Δ Η Μ Ο Σ
Προσκυνητής ταξίδεψες/στα παιδικά λημέρια.
Μα ούτε η μάνα ήταν εκεί/ούτε οι παλιοί οι φίλοι.
Εκείνο που ΄ζησες εσύ/τώρα πια δεν υπάρχει
και κείνο που είναι αληθινό/δεν είναι πια δικό σου.
Αλήθεια, αναρωτήθηκες/εσύ που τάχα ανήκεις;
Είναι καιρός να το δεχτείς/να το ομολογήσεις.
Πως είσαι πια απόδημος/κι όχι ξενητεμένος
Γρηγόρης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γειά σου κι’ εσένα φίλε μου,
Σήμερα δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου ότι ο νόμος τής ζούγκλας είναι νόμος ζωής, γιατί τότε πρέπει να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια να κάνουμε καλύτερο αυτό τον κόσμο. Να επιστρέψουμε στην εποχή που ο άνθρωπος ζούσε σε σπηλιές και ο πιο δυνατός εξουσίαζε τους άλλους με το ρόπαλο. Θα μού πεις αυτό συμβαίνει νόμιμα σήμερα σε πολλές χώρες, αλλά εγώ δεν αποδέχομαι τη θεωρία ότι το νόμιμο είναι και ηθικό.
Ασφαλώς, η αρπαγή τής Αυστραλίας δεν ήταν μοναδική στον κόσμο, αλλά αυτό την κάνει νόμιμη; Αλλωστε κάθε χώρα έχει την ιστορία της και εγώ απλά κατέγραψα ένα θλιβερό κομμάτι τής ιστορίας μας που δεν θα έπρεπε να εορτάζεται, επειδή είναι ζωντανές ακόμη οι αναμνήσεις μου από τον εξευτελισμό των Αυτοχθόνων στις δεκαετίες τού ’50 και ’60 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην αυστραλιανή ύπαιθρο. Αυτά δεν τα λέω εγώ, τα ομολογούν έντιμοι πολιτικοί μας και μια από τις πιο ανθρώπινες ενέργειες τού Τόνι Αμποτ ασφαλώς ήταν η απόφασή του να ζει μια βδομάδα ανάμεσα στους περιθωριοποιημένους Αυτόχθονες στη Βόρεια Επικράτεια.
Αν ήταν δική μου απόφαση, θα γιορτάζαμε σαν εθνική γιορτή πολύ πιο σημαντικές επετείους, όπως την 1η Ιανουαρίου, όταν την ημέρα αυτή το 1901 οι έξι βρετανικές αποικίες ΝΝΟ, Βικτώρια, Κουίνσλαντ, Δυτική Αυστραλία, Νότια Αυστραλία και Τασμάνια ενώθηκαν για να δημιουργήσουν την Κοινοπολιτεία τής Αυστραλίας.
Θα μπορούσαμε να γιορτάζουμε και σαν εθνική γιορτή την Ανεξαρτησία τής Αυστραλίας την 3η Μαρτίου, επειδή την ημέρα αυτή το 1986 εφαρμόστηκαν οι νόμοι σύμφωνα με τους οποίους η Βρετανική κυβέρνηση δεν θα ήταν πια υπεύθυνη για τις πολιτειακές κυβερνήσεις μας, ούτε το Κοινοβούλιο στο Γουστεμίνστερ θα μπορούσε πια να ψηφίζει νόμους για την Αυστραλία. Στις 3 Μαρτίου 1986, λοιπόν, η Αυστραλια απέκτησε την πλήρη ανεξαρτησία της από τη Βρετανία και αν δεν είναι αυτό αιτία για πανηγυρισμούς, είναι προτιμότερη η άφιξη μερικών βρετανικών πλοίων με εισβολείς κάποιους κατάδικους και τους δεσμοφύλακές τους;
Αν μου επιτρέπεις θα ήθελα να σχολιάσω και την αναφορά σου στην εξαφάνιση των πληθυσμών της Νότιας Αμερικής και της Βόρειας, των περήφανων Ινδιάνων με τους αξιόλογους πολιτισμούς των Ινκας και των Αζτέκων, για να υπενθυμίσω ότι και εκεί τα τρομακτικά εγκλήματα γενοκτονίας διαπράχτηκαν από λευκούς και μάλιστα Χριστιανούς.
Συμφωνώ μαζί σου πως οι επαναστάσεις δεν φέρνουν πάντα τα καλά αποτελέσματα, όμως φαντάζεσαι έναν κόσμο χωρίς την γαλλική επανάσταση, ή την επανάσταση των Αμερικανών εναντίον των Αγγλων για την ανεξαρτησία τους, των Κυπρίων εναντίον των Βρετανών και ας μην ξεχνάμε το 1821;
Αποψή μου είναι πως οι λαοί δεν πρέπει ποτέ να παραιτούνται από το δικαίωμά τους για ελευθερία, δημοκρατία και ευημερία, δεν πρέπει ν’ αφήνουν τους ισχυρούς να τους τρομοκρατούν με απειλές και εκβιασμούς, εκτός πια αν παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας και αποφασίσουμε να ζήσουμε σαν ραγιάδες…
First published Kosmos newspaper 03/02/2016 | Φωτογραφίες από Garry Chapple από το Pixabay & Chesna από το Pixabay