«Δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω» είπε και ξαναείπε ο George Floyd, ο οποίος μόλις είχε συλληφθεί από τέσσερις άνδρες της αστυνομίας της Μινεάπολης στην Αμερική. Τον είχαν ρίξει στο πεζοδρόμιο και ένας αστυνομικός του περνούσε χειροπέδες ενώ ένας άλλος του πίεζε το λαιμό με το γόνατό του. «Δεν μπορώ ν’αναπνεύσω» ξαναείπε ο George Floyd, ένας γίγαντας μαύρος Αμερικανός, που δεν φαινόταν να προβάλει καμμία αντίσταση στους αστυνομικούς. Ο αστυνομικός συνέχιζε να του πιέζει το λαιμό με το γόνατο, έχοντας τα χέρια στις τσέπες και χαμογελώντας σαδιστικά στην κάμερα κάποιου που βιντεοσκοπούσε τη σκηνή. Είχαν ήδη περάσει αρκετά λεπτά και ο George Floyd ξαναείπε αδύναμα, «δεν μπορώ ν’αναπνεύσω». Το σώμα του, μη έχοντας οξυγόνο, άρχισε να χάνει τον έλεγχο οργάνων ζωτικής σημασίας. Του ξέφυγαν ούρα τα οποία έβλεπε ο αστυνομικός, αλλά πάλι δεν χαλάρωσε την πίεση στο λαιμό του άτυχου άνδρα. Συνέχισε να πιέζει και να κοιτάζει γύρω με θριαμβευτικό ύφος που κρατούσε έναν γίγαντα σωριασμένο στο πεζοδρόμιο και τον έβλεπε να κατουριέται επάνω του. Πέρασαν 8 λεπτά και με σβησμένη φωνή ο George Floyd επικαλέστηκε το ιερότερο πλάσμα στη ζωή καθενός, «μάνα, μάνα, μάνα», είπε και ξεψύχησε.
Έσβησε κάτω από το γόνατο ενός αστυνομικού, έχοντας στη σκέψη του τη μάνα του που τον έφερε στη ζωή. Άραγε τι να σκεφτόταν ο αστυνομικός την ώρα που με σαδιστικό τρόπο του την αφαιρούσε; Τι να σκεφτόταν άραγε οι άλλοι τρεις αστυνομικοί που παρακολουθούσαν με απάθεια έναν άνθρωπο να αργοπεθαίνει από έλλειψη οξυγόνου λόγω της πίεσης που έβαζε ο συνάδελφός τους στο λαιμό του με το γόνατό του; Την απάντηση στα ερωτήματα αυτά, ίσως δεν θα την πάρουμε ποτέ. Όμως γνωρίζουμε τι επακολούθησε όταν το βίντεο το είδαν εκατομμύρια άνθρωποι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τηλεόραση. Μαύροι και λευκοί μαζί, αντέδρασαν με διαδηλώσεις, ζητώντας το σεβασμό της ζωής των μαύρων και τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα γενικότερα. Ζητούσαν επίσης την τιμωρία του αστυνομικού και των συναδέλφων του.
Στις διαδηλώσεις αυτές, τις οποίες η αστυνομία αντιμετώπισε με βία, σημειώθηκαν και έκτροπα, όπως το σπάσιμο καταστημάτων και η κλοπή εμπορευμάτων. Οι διαδηλωτές που ζητούσαν το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ξεκαθάρισαν πως δεν έχουν κάμμία σχέση με αυτούς που σπάνε και καίνε αυτοκίνητα και καταστήματα και αρπάζουν εμπορεύματα. Το πολιτικό κίνημα, δεν έχει στόχο το πλιάτσικο, αλλά την αναμόρφωση της κοινωνίας για να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Όμως η αστυνομία, αντιμετώπισε με μεγαλύτερη αγριότητα τους ειρηνικούς διαδηλωτές, από τους καταστροφείς δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Οι διοργανωτές των διαδηλώσεων, ανέφεραν πως οργανωμένες ομάδες προέβησαν σε ασχήμιες για να δυσφημήσουν το πολιτικό και κοινωνικό κίνημα και να δώσουν την ευκαιρία στην αστυνομία να χρησιμοποιήση υπέρμετρη βία. Περισσότερο λάδι στη φωτιά όμως έριξε ο πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος αντί να καταδικάσει με αποτροπιασμό την εν ψωχρώ σαδιστική δολοφονία ενός πολίτη από αστυνομικό, έκανε μία χλιαρή δήλωση και μετά επιτέθηκε στους κυβερνήτες των Πολιτειών επειδή δεν μπορούν να επιβάλλουν την τάξη. Απείλησε μάλιστα, πως θα κατεβάσει το στρατό στους δρόμους για να υπερισχύσουν των διαδηλωτών. Ο κ. Τραμπ, απέτυχε σαν πρόεδρος να εκτονώσει μία κατάσταση και με την επίδειξη δύναμης, απειλεί να φέρει την Αμερική στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Όμως δεν είναι μόνο ο κ. Τραμπ που έχει αποτύχει να ενώσει την Αμερική και να την κάνει καλύτερη.
Έχουν αποτύχει όλοι οι πρόεδροι μέχρι σήμερα, έχουν αποτύχει όλοι οι κυβερνήτες των Πολιτειών, έχουν αποτύχει όλοι οι υπουργοί δημόσιας τάξης, σε Ομοσπονδιακό και Πολιτειακό επίπεδο. Τελικά, έχουμε αποτύχει όλοι εμείς, οι ευηπόληπτοι πολίτες, οι νοικοκυραίοι, οι πατριώτες. Έχουμε αποτύχει ως άνθρωποι. Επειδή ακόμη κάνουμε διακρίσεις με βάση το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία. Επειδή επιτρέπουμε στην εξουσία μέσω της αστυνομίας, να καταπατά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, επειδή νομίζουμε πως δεν αφορά εμάς, μέχρι να έλθει η στιγμή που θα αφορά και εμας προσωπικά, αλλά τότε θα είναι αργά. Επειδή ανεχόμαστε στην Αμερική, ένας Ιρλανδικής καταγωγής να αποκαλείται Αμερικανός ενώ ένας μαύρος απόγονος των σκλάβων αποκαλείται Αφρικανο-Αμερικανός. Επειδή τάχα το μαύρος είναι προσβλητικό, ενώ δεν θα έπρεπε, όπως δεν είναι προσβλητικό το λευκός. Επειδή οι μαύροι στην Αμερική, αντιμετωπίζονται ακόμα σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Στις Ακαδημίες της αστυνομίας, το μόνο πράγμα που δεν διδάσκονται, είναι ο σεβασμός στον πολίτη, ο σεβασμός στον άνθρωπο. Το πρόγραμμα της εκπαίδευσης των αστυνομικών, καταρτίζεται από ειδικούς.
Συμμετέχουν και ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι, οι οποίοι όμως δεν εκπαιδεύουν τους αστυνομικούς με σκοπό να γίνουν προστάτες της κοινωνίας, αλλά τους εκπαιδεύουν να βλέπουν τον πολίτη και την κοινωνία σαν εχθρό, στον οποίο πρέπει να επιβληθούν χρησιμοποιώντας βία. Τα προγράμματα αυτά, υποτίθεται πως τα εγκρίνουν οι υπουργοί δημοσίας τάξεως και την συμπεριφορά των αστυνομικών την εγκρίνουμε όλοι εμείς, με την απάθεια που δείχνουμε κάθε φορά που κάποιος ένστολος, νομίζει πως είναι κυρίαρχος του κόσμου και βγάζει το πιστόλι και πυροβολεί στην πλάτη ένα ευτραφή μαύρο που τρέχει να ξεφύγει. Εμείς που βλέπουμε να πυροβολείται εξ’ επαφής οδηγός που τον σταμάτησε αστυνομικός και όταν πήγε να ανοίξει το ντουλαπάκι να του δείξει την άδεια οδηγήσεως, ο αστυνομικός φοβήθηκε και άδειασε το πιστόλι επάνω του. Εμείς που καταρομάζουμε όταν βλέπουμε τη λευκή Αυστραλέζα, να τρέχει προς τους αστυνομικούς που η ίδια κάλεσε και να πέφτει νεκρή, επειδή ο αστυνομικός φοβήθηκε.
Εμείς που μείναμε σιωπηλοί, όταν στο Σύδνεϋ 4 αστυνομικοί με τα όπλα προτεταμένα, φοβήθηκαν μιά κοπελίτσα με ψυχολογικά προβλήματα που κρατούσε μαχαίρι και ένας από αυτούς την πυροβόλησε και την σκότωσε. Μείναμε το ίδιο σιωπηλοί όταν ιθαγενείς πέθαιναν στα κελιά τους ή έπαθαν ασφυξία κάτω από το βάρος αστυνομικών που τους καταπλάκωσαν. Εμείς που δεν απαιτήσαμε ποτέ το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής από την αστυνομία, που εκπαιδεύει τους αστυνομικούς να πυροβολούν στο στήθος «οταν νομίζουν πως κινδυνεύει η ζωή τους». Στο στήθος, όχι στα πόδια. Ακόμη και όταν είναι πολλοί εναντίον ενός φουκαρά με ψυχολογικά προβλήματα που κρατάει ένα κουζινομάχαιρο. Δεν μπορώ να αναπνεύσω!!!
First published Kosmos Newspaper 050620