Το Γιώργο Χατζηβασίλη το γνώρισα λίγους μόλις μήνες μετά την άφιξή μου στην Αυστραλία στις αρχές του 1970. «Τον γνώρισα», βέβαια, είναι τρόπος του λέγειν. Τον γνώρισα σα συνάδελφο, σα φίλο αλλά όχι σαν άνθρωπο των μέσων ενημέρωσης. Κι’ αυτό γιατί ακόμα και σήμερα, μετά από 40 και πλέον χρόνια φιλίας, όλο και κάτι καινούργιο μαθαίνω γύρω από τις επαγγελματικές ικανότητες του.
Ξεκίνησε από τον «Ταχυδρόμο» της Αιγύπτου, μετανάστευσε στην Αυστραλία και συνέχισε σαν τεχνικός στην εφημερίδα «The Advertiser» της Αδελαϊδας για να εγκαταλείψει κάποια στιγμή την πρωτεύουσα της Νότιας Αυστραλίας και να έρθει στο Σίδνεϊ όπου συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε στη «Νέα Πατρίδα», στο περιοδικό «Ελληνίς» και τον «Πανελλήνιο Κήρυκα» και τέλος στην εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας και στο ραδιοφωνικό σταθμό 2ΜΜ.
Ήταν άριστος συνεργάτης και αναμφισβήτητα πρωτοπόρος στις τεχνολογικές εξελίξεις του έντυπου Τύπου. Άφθαστος λινοτύπης, πρωταγωνιστής στην εφαρμογή της νέας, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, τεχνολογίας της φωτοσύνθεσης, και θιασώτης της ψηφιακής τεχνολογίας που έφερε την επανάσταση σε ότι αφορά το κόστος και την ταχύτητα παραγωγής εφημερίδων και περιοδικών.
Η μεταπήδηση του Γιώργου από το τεχνικό τμήμα παραγωγής στη δημοσιογραφία έγινε πριν 25 χρόνια. Ήμουνα τότε αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Ο Κόσμος» όταν συναντήθηκαν και πάλι οι επαγγελματικοί μας δρόμοι. Η αποχώρηση ενός συναδέλφου δημιούργησε μια κενή θέση στο τμήμα ειδήσεων. Επικοινώνησα με το Γιώργο και τού ζήτησα να περάσει από το γραφείο. «Είμαι τεχνικός και όχι δημοσιογράφος» μου είπε όταν με επισκέφθηκε και τού εξήγησα το λόγο που τον ήθελα. Τελικά, μετά από πιέσεις μου, δέχθηκε υπό τον όρο ότι θα ήταν μια δοκιμή. Τελικά η «δοκιμή» συνεχίζεται με απόλυτη επιτυχία μέχρι σήμερα.
Αρχικά ασχολήθηκε με μεταφράσεις, μετά με ειδήσεις και ρεπορτάζ και γρήγορα άρχισε να καταγίνεται με σχόλια και αρθρογραφία. Μια πραγματική δημοσιογραφική «απογείωση»!
Δυναμικός στα σχόλιά του, αψεγάδιαστος στην αντικειμενικότητά του, θαρραλέος στις απόψεις του, αμετακίνητος στα «πιστεύω» του και, πάνω από όλα, υπέρμαχος της αλήθειας.
Ναι, έκανε και λάθη ο Γιώργος, όπως όλοι κάνουμε. Δεν δίστασε, όμως, ποτέ να το παραδεχθεί και να επανορθώσει. Και αυτό ακριβώς ήταν και είναι το χαρακτηριστικό που τον κάνει να ξεχωρίζει.
Δεν συμφωνούσαμε πάντα σε όλα αλλά μέσα από τις ελάχιστες διαφωνίες μας και τα προβαλλόμενα επιχειρήματά μας, κερδισμένη έβγαινε η εφημερίδα.
Μπορώ άφοβα να πω – και χωρίς να είμαι επηρεασμένος από τη φιλία μας – ότι ο Γιώργος Χατζηβασίλης είναι ένα «πολυμηχάνημα» των μέσων ενημέρωσης.
Συμβάλλοντας, με τούτες τις από καρδιάς λέξεις, στην τιμή που σου γίνεται, θέλω, Γιώργο, να προσθέσω μια ακόμα κουβέντα: Θεωρώ ευτυχία που σε έπεισα να κάνεις τη «δοκιμή» αλλά πάνω από όλα θεωρώ τιμή μου που με συγκαταλέγεις στους φίλους.