Η ανεργία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Αυστραλία και σχεδόν όλες οι άλλες χώρες. Η παγκόσμια οικονομία είχε πάρει τον κατήφορο από τις αρχές του 2019 με τον εμπορικό πόλεμο του κ. Τραμπ εναντίον όλων αλλά κυρίως εναντίον της Κίνας. Όταν μπαίνουν εμπόδια στη διακίνηση προϊόντων και στην προσφορά υπηρεσιών, όπως οι δασμοί, τότε ο συνολικός όγκος των συναλλαγών μειώνεται. Σαν επακόλουθο, έρχεται η μείωση της παραγωγής και η μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Στην Αυστραλία, κατά τη διάρκεια του 2019, έκλεισαν χιλιάδες καταστήματα λιανικής πώλησης, τόσο από μεγάλες αλυσίδες γνωστών οίκων όσο και από οικογενειακές μικροεπιχειρήσεις που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν λόγω των υψηλών ενοικίων και του ανταγωνισμού των πωλήσεων μέσω του διαδικτύου.
Πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι σε καταστήματα λιανικής πωλήσεως έχασαν τη δουλειά τους μέσα στο 2019. Όμως σημαντικός ήταν και ο αριθμός των εργαζομένων που απέλυσε η Telstra, όταν ανακοίνωσε τη μείωση του προσωπικού κατά 10,000 και άλλους τόσους που εργάζονταν με σύμβαση. Ακολούθησαν οι τράπεζες, οι αεροπορικές εταιρείες, ασφαλιστικές εταιρείες και ο κλάδος των κατασκευών με χιλιάδες ακόμη απολύσεις. Σαν αντίβαρο, ήλθε η αναζωογόνηση των μεταλλείων και κυρίως αυτών που εξορύσσουν σιδηρομετάλλευμα και κάρβουνο. Η τιμή του σιδηρομεταλλεύματος αυξήθηκε σημαντικά, όπως και οι εξαγωγές της Αυστραλίας προς την Κίνα, λόγω του κλεισίματος πολλών μεταλλείων στη Βραζιλία. Έτσι απορροφήθηκε ένας σημαντικός αριθμός τεχνιτών στα μεταλλεία και ο δείκτης της ανεργίας παρέμεινε σε υποφερτά επίπεδα, δείχνοντας όμως πως το 2020 θα ήταν μία δύσκολη χρονιά για την οικονομία που θα επέφερε σημαντική άνοδο της ανεργίας. Η νέα χρονιά μόνο καλά νέα δεν έφερε, αφού ξεκίνησε με την είδηση για τον νέο θανατηφόρο ιό που εξαπλωνόταν γρήγορα στην Κίνα και δεν άργησε να φτάσει σχεδόν σε όλες τις χώρες.
Οι αντιδράσεις των κυβερνήσεων με τα μέτρα που πήραν για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού, είχαν σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα. Το κλείσιμο επιχειρήσεων όπως τα εστιατόρια και των χώρων διασκέδασης όπως επίσης το κλείσιμο των γηπέδων και η απαγόρευση πτήσεων, δεν έπληξε μόνο τις επιχειρήσεις αυτών των κλάδων αλλά και αυτών που τις τροφοδοτούσαν. Έτσι ο αριθμός των ανέργων πολλαπλασιάζεται χωρίς όμως να εμφανίζονται στις επίσημες στατιστικές . Πολλοί εισπράττουν την πληρωμή Jobkeeper ή jobseeker από το κράτος και θα την εισπράττουν μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου. Τον Μάϊο, η Στατιστιστική υπηρεσία ανακοίνωσε πως η ανεργία ήταν 7.10% αλλά μειώθηκε και ο αριθμός αυτών που συμμετέχουν στην αγορά εργασία κατά 0.70%. Ο αριθμός των ανέργων , έφτασε τους 927,600 ανθρώπους. Στα νούμερα αυτά, δεν συμπεριλαμβάνονται περίπου 1,300,000 που πληρώνονται το jobseeker. Επίσης κατά τη διάρκεια του Απριλίου και του Μαϊου, πολλές μεγάλες εταιρείες όπως η Telstra, NRMA, τράπεζες και άλλες που είχαν τηλεφωνικά κέντρα στις Ινδίες στις Φιλιππίνες και σε άλλες χώρες στη Νοτιοανατολική Ασία, προσέλαβαν προσωπικό και άνοιξαν τηλεφωνικά κέντρα στην Αυστραλία, λόγω του ότι στην Ασία είχαν κλείσει λόγω κορονοϊού. Συνέβαλλαν έτσι στη συγκράτηση της ανεργίας έστω και κατά μερικές χιλιάδες.
Η διαμάχη του πρωθυπουργού κ. Morrison με την Κίνα για τη δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής για να διερευνήσει από που και πως ξεκίνησε ο κορονοϊός, δεν βοήθησε την οικονομία. Όσο σωστή και να είναι η πρόταση του Αυστραλού πρωθυπουργού, δεν άρεσε καθόλου στην Κίνα. Η αντίδραση της Κίνας ήταν στον οικονομικό τομέα, όπου επέβαλε δασμούς στο κριθάρι, σταμάτησε να αγοράζει βοδινό κρέας από τέσσερα Αυστραλιανά σφαγεία και προειδοποίησε για μείωση του αριθμού Κινέζων σπουδαστών και τουριστών, σε μιά «ρατσιστική χώρα» που δεν τους καλοδέχεται. Απείλησε επίσης με μποϊοκοτάζ των κρασιών της Αυστραλίας και ίσως και άλλων προϊόντων. Όπως διαφαίνεται, οι σχέσεις με την Κίνα χειροτερεύουν καθημερινά και τα δημοσιεύματα περί κατασκοπείας και προσπάθειας χειραγώγησης της Αυστραλίας από την Κίνα, δεν βοηθούν στη βελτίωση του κλίματος. Είναι γνωστό πως η Κίνα έχει υπογράψει συμφωνία με την Αμερική για να εισάγει $US200 δισεκατομμύρια περισσότερα προϊόντα από την Αμερική, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της Αμερικής. Σίγουρα η Κίνα δεν πρόκειται να αγοράσει τα τεράστια αυτοκίνητα που παράγει η Αμερική, ούτε τηλεοράσεις με μεγάλη οθόνη, τις οποίες παράγει η ίδια πολύ φθηνότερα από την Αμερική. Έτσι αναγκαστικά, ένα μεγάλο μέρος προϊόντων που θα αγοράσει περισσότερα από την Αμερική, είναι τα αγροκτηνοτροφικά, μέταλλα και ενέργεια, τα οποία παρεπιμπτόντως αποτελούν το σύνολο των εξαγωγών της Αυστραλίας προς την Κίνα.
Εξυπακούεται, πως αν η Κίνα αγοράζει μεγαλύτερες ποσότητητες από την Αμερική, θα μειώσει τις ποσότητες που αγοράζει από την Αυστραλία. Ίσως γλυτώσει το σιδηρομετάλλευμα, του οποίου η ποιότητα αυτού που εξορύσσει η Αυστραλία είναι καλύτερη από της Βραζιλίας και της Αμερικής. Ήδη η Κίνα ανακοίνωσε πως πρέπει να αγοράσει περισσότερο βοδινό κρέας από την Αμερική, διότι αυτό που αγοράζει από τα Αυστραλιανά σφαγεία δεν επαρκεί. Η ρητορική του πρωθυπουργού, δίνει την ευκαιρία στην Κίνα, να στραφεί προς την αγορά της Αμερικής για να τηρήσει τη συμφωνία που υπέγραψε αλλά να φανεί πως φταίει η Αυστραλία για τη χειροτέρευση των σχέσεων. Αυτό δεν βοηθάει τη μείωση της ανεργίας, τη στιγμή που η Qantas, ανακοινώνει την απόλυση πάνω από 6,000 εργαζομένων, τα λογιστικά γραφεία Deloitte απέλυσαν 700 εργαζόμενους, τα σουπερμάρκετ Woolworths απολύουν 700 εργαζόμενους και αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες εταιρείες τους επόμενους μήνες. Το μεγάλο ερώτημα είναι, πόσες επιχειρήσεις θα επιζήσουνμετά τον Σεπτέμβριο που θα σταματήσουν οι πληρωμές jobkeeper και jobseeker και ο κόσμος δεν θα έχει αρκετά χρήματα για να συντηρηθεί.
Αναγκαστικά θα πρέπει να μειωθούν οι τιμές όλων των αγαθών και υπηρεσιών, πράγμα που σημαίνει πως οι επιχειρήσεις που απλώς επιβιώνουν, δεν θα μπορέσουν να αντέξουν μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος των μειώσεων και θα κλείσουν. Έτσι περισσότεροι εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους και η κατάσταση θα επιδεινώνεται διαρκώς. Όποιος πιστεύει πως μετά τον Σεπτέμβριο η οικονομία θα επιστρέψει εκεί που ήταν πριν την εμφάνιση του κορονοΪού, δεν έχει ζήσει οικονομική ύφεση και αν έζησε δεν κατάλαβε τι συνέβη. Η οικονομία δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στα επίπεδα του 2018, απλούστατα διότι δεν πρόκειται να ξαναδημιουργηθούν ανάλογες συνθήκες ταυτόχρονης παγκόσμιας ανάπτυξης και συνεργασίας και άφθονου χρήματος με χαμηλά επιτόκια. Ίσως θα χρειαστεί μία δεκαετία για να μπορούμε να πούμε πως η οικονομία αναπτύσσεται πλέον με καλούς ρυθμούς, χαμηλή ανεργία και μικρό κίνδυνο διολίσθησης σε ύφεση.
First published Kosmos Newspaper 260620