Απολύθηκε κι από την εφημερίδα του!

By: Γιώργος Τσερδάνης
Year of Publication: 2008
Άρθρο του Γιώργου Τσερδάνη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο Κόσμος, την Τετάρτη 16 και Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008, στη στήλη του ΑντιΣχόλια, στην σελίδα 5. Το άρθρο γράφτηκε με αφορμή την απόφαση που ελήφθη ομόφωνα από την γενική συνέλευση δημοσιογράφων και εργαζομένων -στις 14 Ιανουαρίου 2008- ώστε ο Τριανταφυλλόπουλος να τεθεί «εκτός της οικογένειας της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα"».

ΟΣΟΙ είδαν χθες την εκπομπή του ΖΟΥΓΚΛΑ του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου θα τον άκουσαν να λέει ότι αφού έχει εκδιωχθεί, ή παραιτηθεί από όλα τα ΜΜΕ στα οποία εργάστηκε τώρα έγινε και πρώτος εκδότης που εκδιώχνεται από την δική του εφημερίδα!

ΤΟΝ πληροφορώ λοιπόν ότι… έρχεται δεύτερος διότι, σε πολύ χαμηλότερη κλίμακα βεβαίως το ίδιο είχα υποστεί κι΄ εγώ, εδώ και 33 χρόνια !

ΕΙΧΑ ιδρύσει, που λέτε, μια εφημερίδα ονόματι “ΝΕΟ ΚΥΜΑ” το 1974 και αφού την έβγαλα για δυο – τρείς μήνες σήκωσα ψηλά τα χέρια οικονομικώς και ενέδωσα στην πρόταση συνεταιρισμού με τον γνωστό Μακεδόνα συμπάροικο Τάκη Θεοχαρίδη, που τότε διατηρούσε βενζινάδικα στην Κλήβελαντ στρήτ και στην Τζωρτζ στρητ του Ρέντφερν.

ΕΙΧΑΝ προηγηθεί κάποιες δημοσιογραφικές επιτυχίες του εν λόγω εντύπου το οποίο από το δεύτερο κιόλας φύλλο του συζητήθηκε στη Βουλή της Καμπέρρας, με επίθεση που δέχτηκε από τον τότε υπουργό Μετανάστευσης για την αρθεογραφία του. Από το Νέο Κύμα εξ’ άλλου προβλήθηκαν για πρώτη φορά στην παροικία ονόματα όπως του μουσικοσυνθέτη Θέμου Μέξη, του φοιτητή τότε και κατόπιν Συντονιστή του ΣΑΕ Κώστα Βερτζάγια, του καθηγητή Γιώργου Παξινού και της Μαίρης Κωστακίδη. Σ’ αυτή την εφημερίδα εξ’ άλλου δόθηκε η ευκαιρία να γράψουν κάτι για πρώτη φορά, ο Τάσος Νεράντζης, ο Δημήτρης Οικονόμου και ο Πάνος Γεωργίου.

ΣΤΑ χέρια όμως του κ. Θεοχαρίδη ο οποίος έλαβε το 51% των μετοχών αφήνοντας σ’ εμένα το 49%, το “Νέο Κύμα” άρχισε να γίνεται… παλαιό και ν’ ακολουθεί τα μονοπάτια της ιδεολογίας του νέου αφεντικού – συνεκδότη που είχε αναλάβει τα έξοδα έκδοσης, ενώ ο άλλος – δηλαδή εγώ – την υποχρέωση να εργάζεται ΑΝΕΥ ΑΜΟΙΒΗΣ για να τα βγάλει πέρα το ταμείο…

ΠΗΓΕ κάμποσο καιρό αυτό το βιολί μέχρι που απηύδησα και είπα στον κ. Θεοχαρίδη ότι “αφού γίνεται το δικό σου, τότε παύω να εργάζομαι τζάμπα και απαιτώ να παίρνω ένα συγκαταβατικό ποσό για τις πολύωρες εργασίες που προσφέρω στην εφημερίδα η οποία δεν ακολουθεί τη γραμμή που θα ήθελα”.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ μου ήρθε την άλλη μέρα, όταν πήγα ν’ ανοίξω τα Γραφεία του Νέου Κύματος που ήταν πάνω από το βενζινάδικο της Τζωρτζ στρήτ και δεν άνοιγαν με τίποτα. Ο συνεκδότης είχε αλλάξει τις κλειδαριές και νομίμως είχε κλειδώσει απ’ έξω το συνιδιοκτήτη του 49%.

Παλιές ιστορίες δημοσιγραφικές [από την έκδοση της 18ης Ιανουαρίου 2008]

ΕΓΡΑΨΑ προχθές ότι ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος δεν είναι ο πρώτος συνιδιοκτήτης εφημερίδας που απολύεται από το έντυπό του, αφού κι’ εγώ είχα υποστεί την ίδια μεταχείρηση πριν 33 χρόνια – εδώ στο Σύδνεϋ.

ΗΜΟΥΝ κάτοχος του 49% της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΝΕΟ ΚΥΜΑ και μια ωραία πρωία ο συνεταίρος μου, Τάκης Θεοχαρίδης, άλλαξε τις κλειδαριές και μ’ άφησε εκτός Γραφείων. Ο λόγος ήταν ότι είχα ζητήσει να πληρώνομαι για τις δουλειές που έκανα, διαλύοντας την συμφωνία μας περί δωρεάν προσφοράς της εργασίας μου (έναντι των δαπανών έκδοσης εκ μέρους του συνεταίρου) επειδή η γραμμή της εφημερίδας δεν ήταν αυτή που εγώ θα ήθελα.

ΑΥΤΑ περίπου γράφτηκαν στην προχθεσινή έκδοση και αυθημερόν, πρωί – πρωί, δέχτηκα τηλεφώνημα του κ. Θεοχαρίδη ο οποίος κάπου είχε μπερδευτεί και κάπου πήγαινε να μπερδέψει κι’ εμένα. Μου είπε δηλαδή ότι την κλειδαριά την άλλαξε διότι μία καθ’ όλα υπέροχη ύπαρξη επισκεπτόταν τα Γραφεία μετά τις ώρες εργασίας και στη συνέχεια μου θύμισε ότι η απομάκρυνσή μου κράτησε μόνο μία εβδομάδα…

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, τις μέρες που βρέθηκα εκτός της εφημερίδας “μου” – στα μέσα του 1974 – και είχα αρχίσει να σκέπτομαι ότι έπρεπε να δεχτώ κάποιες άλλες εφημεριδο-ραδιοφωνικές προτάσεις δέχτηκα την προσωπική επίσκεψη του κ. Θεοχαρίδη, που μου ζήτησε να επιστρέψω στα καθήκοντα μου επ’ αμοιβή, δίνοντάς του ολόκληρο το… εκδοτηλίκι.

ΤΙ είχε συμβεί; Απλούστατα μένοντας χωρίς εφημεριδοποιό ο κ. Θεοχαρίδης κάλεσε τον πρωτοκλασάτο της εποχής αρθρογράφο του “Κήρυκα”, Λάμπη Πασχαλίδη, που ήταν μεν φίλος μου, αλλά και κουμπάρος του ιδίου, ζητώντας συμβουλή. Εκείνος πρόθυμα του σύστησε ένα άλλο συνάδελφο που θα του έβγαζε σ’ ένα βράδυ το Νέο Κύμα έναντι μίας αστείας αμοιβής.

ΤΟ έβγαλε όντως, αλλά κυριολεκτικά δεν βλεπόταν – ούτε και διαβαζόταν φυσικά, πράγμα που αντελήφθηκε και ο εκδότης, μ’ αποτέλεσμα την αναζήτηση και έμμισθη πλέον επαναφορά μου σ’ αυτό…

ΑΞΙΖΕΙ να σημειωθεί ότι ύστερα από λίγο στο Νέο Κύμα προσελήφθη ως αρθρογράφος και ο Λάμπης Πασχαλίδης που, για ψύλλου πήδημα, είχε απολυθεί από τον “Κήρυκα”.

ΜΕΝΩ εδώ με την υπόσχεση να σας… χαρίσω, από ‘βδομαδα, κάποια πρωτοσέλιδα του “Νέου Κύματος”, με ιδιαίτερα αξιόλογα παροικιάκα γεγονότα, για να τα θυμηθούν οι παλιοί και να τα μάθουν οι νέοι.

Φώτο: από το αρχείο του Γιώργου Τσερδάνη

Share this

error: Content is protected!