Η αποδημία είναι πανάρχαιο φαινόμενο της Φυλής μας και πάντοτε συνδέθηκε με πολιτιστική και δημιουργική ακτινοβολία. Αυτή την παράδοση συνεχίζει και η Σαμιακή πατριά , όπως εκφράζεται μέσα από την δημιουργία και πρόοδο των Σαμιακών συλλόγων και αδελφοτήτων Αυστραλίας. Στην διάρκεια του ηγεμονικού καθεστώτος στην Σάμο ( 1834 – 1912 ) αρκετοί Σαμιώτες, ανάμεσα στους οποίους πολλοί οπλαρχηγοί και πολεμιστές μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός της Σαμιακής επαναστάσεως του 1821 Λυκούργος Λογοθέτης, εγκατέλειψαν το νησί και προσπάθησαν να αποκατασταθούν, όχι μόνο μέσα στον Ελλαδικό χώρο αλλά και πέραν των Ελληνικών συνόρων.
Φτωχοί, αγράμματοι και ναυτικοί ήταν οι πρώτοι Σαμιώτες μετανάστες στην Αυστραλία, αλλά είχαν αναπτυγμένη εθνική συνείδηση και αισθήματα λατρείας και αγάπης για την πατρίδα του φιλόσοφου Πυθαγόρα. Στην Αυστραλία, πού την εποχή εκείνη πολύ λίγα εγνώριζαν διά την ύπαρξή της, φτάνει στην Μελβούρνη ο πρώτος Σαμιώτης Ιωακείμ Ζάννης το 1855. Ηταν ναυτικός σε ιστιοφόρο πλοίο. Αφού εγκατέλειψε το πλοίο, βρήκε εργασία στα χρυσορυχεία του BALARAT καί το 1858 παντρεύτηκε την Ιρλανδέζα Margaret Watts Rainkorry με την οποία απέκτησε 12 παιδιά.
Σύμφωνα με στατιστικές, μεχρι το 1940 υπήρχαν στην Αυστραλία 300 Σαμιώτες. Φθάνουμε στην μεταπολεμική εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Το άλλοτε όμορφο καί καταπράσινο νησί μας το είχε καταστρέψει και ερημώσει το πέρασμα των Ιταλογερμανών κατακτητών. Σαν να μην έφθανε αυτό, ήλθε και η κατάρα του εμφυλίου σπαραγμού και ολοκλήρωσε τον όλεθρο και την οικονομική κατάρευση του νησιού. Η είδηση της ελεύθερης μετανάστευσης στην Αυστραλία θεωρήθηκε σαν σανίδα σωτηρίας, και επίλυση οικονομικών προβλημάτων από χιλιάδες Ελληνες και Ελληνοπούλες άνεργους, ταλαιπωρημένους και απεγνωσμένους που χωρίς άλλη επιλογή πήραν το δρόμο για τους αντίποδες. Ο μεταναστευτικός Αυστραλέζικος χείμαρος που έπληξε την Ελλάδα στην περίοδο του 1954 – 1960 πέρασε και από την Σάμο με όλο το μεγαλείο της καταστρεπτικής του δύναμης και απογύμνωσε το ταλαιπωρημένο νησί μας από τα νεαρά και γεμάτα δύναμη εργατικά χέρια. Με τα επιβατικά πλοία Σκάουκουμ, Κυρήνεια, Πατρίς, Αυστραλίς κ.α. φθάνουν στην Αυστραλία οι πρώτες χιλιάδες των Σαμίων μεταναστών.
Ολοι οι μετανάστες γενικά με τήν άφιξή μας στην φιλόξενη Αυστραλία απολαύσαμε πολλά επίγεια αγαθά και οικονομική ανεση που μας ήταν απρόσιτα στον τόπο της γένησης. Καμία όμως από όλες αυτές τις απολαύσεις και ανέσεις δεν μπορούσε να αντικαταστήσει ή να συγκριθεί με την συντροφιά του συγγενή, του φίλου, του χωριανού και του πατριώτη. Το ένστικτο αυτό του συντροφισμού ώθησε ολους μας στην δημιουργία των τοπικών συλλόγων και αδελφοτήτων. Μέσα από την μεταναστευτική αποστολή των 1200 Σαμιωτών του επιβατικού πλοίου ΣΚΑΟΥΚΟΥΜ γεννήθηκε ο πυρήνας της ιδρύσεως της Σαμιακής Αδελφότητος Σύδνευ «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ».
Νεομετανάστες Σαμιώτες, μαζί με τους παλαιούς συμπατριώτες μας μετανάστες τους αείμνηστους Κώστα Μανωλιό, Πολυχρόνη Σεβαστό, Κώστα Κατέρη, Αχιλλέα Γαργαλιάνο, Δημήτρη Μιτσόπουλο, Σπύρο Σταματίου, Κώστα Θεοδώρου καί με καθοδηγητή τον πάτερ Γεώργιο Κατέρη επεξεργάσθηκαν την ιδέα της ιδρύσεως της Σαμιακής Αδελφότητος Σύδνευ. Κατόπιν αποφάσεως της ιδρυτικής συνεδριάσεως στις 17 Ιουλίου 1956, στο κέντρο συναντήσεως των Σαμιωτών, στο αξέχαστο καφενείο ΑΣΤΡΟ, λαμβάνουν χώρα οι πρώτες εκλογές της αδελφότητος πρός ανάδειξη του πρώτου Διοικητικού συμβουλίου με τους ακόλουθους υποψηφίους: Ανέζης Δημήτριος, Κατέρης Κώστας, Καρλοβασίτης Ιωάννης, Καραχριστοδούλου Σταύρος, Κυριακού Αντώνιος, Μανωλιός Κώστας, Παρασκευάς Ιωάννης, Πατινιώτης Γεώργιος, Πάσσας Κώστας, Πολίτης Τριαντάφιλος, Σεβαστός Πολυχρόνης, Σειρλής Δημήτριος, Σανδαλής Κώστας, Τραγάρης Μιχαήλ καί Χαρίτσος Νίκος.
Από τις εν λόγω εκλογές εξελέγη εννεαμελές Δ/κο συμβούλιο με πρόεδρο τον Κώστα Μανωλιό, αντιπρόεδρο τον Πολυχρόνη Σεβαστό, γραμματέα τον Αντώνη Κυριακού καί ταμία τον Κώστα Κατέρη.
Η πρώτη ετησία γενική συνέλευση της αδεφότητος στο τέλος Αυγούστου του 1957 εξέλεξε ομόφωνα τον αείμνηστον πάτερ Γεώργιο Κατέρη επίτιμο πρόεδρο της αδελφότητος.
Χωρίς καθυστέρηση το νεοεκλεγέν Δ/κο συμβούλιο, με ενθουσιασμό, θέληση και υπευθυνότητα διοργανώνει ψυχαγωγικές εκδηλώσεις πρός ανακούφηση της Σαμιακής πατριάς από τόν πόνο της νοσταλγίας και της μοναξιάς και ταυτόχρονα αρχίζει την δημιουργία αθλητικού τμήματος και ποδοσφαιρικής ομάδος με διοργανωτή τον Ερίκο Βροντά. Ενθαρρύνει καί προωθεί την ίδρυση γυνακείου τμήματος και χορευτικού συγκροτήματος, έστω και από παντρεμένες κοπέλες διότι την περίοδο 1955-1960 οι νεαρές Σαμιωτοπούλες στο Σύδνευ ήταν ελάχιστες.
Το πρώτο χορευτικό συγκρότημα της αδελφότητος που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον ετήσιο χορό τον Αύγουστο του 1958 στο Newtown Police Boys Club αποτελείτο από τους εξής νέες και νέους: Νίκος Πολίτης, Θεολόγος Ανδρεόπουλος, Κώστας Πάσσας, Γεώργιος Παπαδημητρίου, Γεώργιος Ψυλάκης, Ειρήνη Σειρλή, Μαρία Δημητρίου, Καλιόπη Καραγιάννη (Μόρου), Νίκη Γερασίμου, Ελένη Μαστρογιάννη (Πλατιά), Ελευθερία Παπαεμμανουήλ κ.α.
Τα πρώτα μέλη του γυναικείου τμήματος που βοηθούσαν στην κουζίνα και στην προετοιμασία του χώλλ στις πρώτες εκδηλώσεις της αδελφότητος ήταν οι αείμνηστες Ελπινίκη Παπαεμανουήλ, Αθηνά Κουτσούκου, Παρασκευώ Βουρούδη και Ευτυχία Πάσσα.
Τα Χριστούγεννα του 1956 διοργανώνονται στο Σύδνευ υπό την αιγίδα των Ελληνικών Ορθοδόξων Κοινοτήτων Αυστραλίας οι πρώτοι Πανελλήνιοι αθλητικοί καί ποδοσφαιρικοί αγώνες με την συμμετοχή όλων των Ελληνικών κοινοτήτων, συλλόγων και αδελφοτήτων Αυστραλίας. Η Σαμιακή αδελφότητα στους ανωτέρω αγώνες κατέκτησε το έπαθλο των 1500 μέτρων στους αγώνες στίβου και το κύπελο στην ποδοσφαιρική διοργάνωση νικώντας στον τελικό την αντίστοιχη ομάδα της Μελβούρνης ΕΛΛΑΣ με το σκόρ 4-2. Στην ποδοσφαιρική ομάδα συμμετείχαν οι κάτωθι ποδοσφαιριστές: Στέλιος Καραθανάσης, Χρήστος Δεμερτζής, Κώστας Πάσσας, Γιώργος Παρασκευάς, Γιάννης Καρλοβασίτης, Μανώλης Σοκιάσογλου, Τάσος Καραγιαννίδης, Αγγελος Καμπούρης, Νίκος Βαλασάκης, Φώτης Παπαδόπουλος κ.α. Προπονητές και οργανωτές της ομάδος ήταν οι Ερίκος Βροντάς, Νίκος Χαρίτσος, Γεώργιος Πατινιώτης, Γιάννης Παρασκευάς και Γιάννης Χατζηπέτρου (Καστελοριζός).
Αναρίθμητες επίσης είναι και οι φιλανθρωπικές δραστηριότητες της αδελφότητός μας στην πορεία των 54 χρόνων που βαδίζει, πρός αναξιοπαθούντας συμπατριώτες μας στη Σάμο και στην Αυστραλία, καθώς επίσης και στα ευαγή ιδρύματα της Σάμου και Αυστραλίας – Γηροκομεία, νοσοκομεία, σχολεία και εκκλησίες.
Διά την καλλίτερη διοργάνωση και επιτυχία του εκπολιτιστικού, φιλανθρωπικού και πατριωτικού προγράμματος της αδελφότητος, ήταν απαραίτητο όπως η αδελφότητα αποκτήση νομική υπόσταση και στην συνέχεια αποκτήση ένα ιδιόκτητο εντευκτήριο μέσα από το οποίο θα ξεκινούσε η κάθε δραστηριότητα της αδελφότητος.
Η αδελφότητά μας στις 30 Ιουλίου 1973 επί προεδρίας του κ. Νίκου Τζίχα αποκτά νομική υπόσταση και η διοίκησή της καθορίσθη και καθορίζεται σύμφωνα με τους νόμους περί εταιρειών, τα άρθρα των οποίων αναγράφονται στο καταστατικό της αδελφότητος. Η αδελφότης νομιμοποιήθηκε (REGISTERED CAN: 001155479) με το όνομα SAMIAN BROTHERHOOD OF SYDNEY & N.S.W. “O LYCOURGOS“ LIMITED.
Το θέμα της στέγασης της αδελφότητος προχώρησε αργά αλλά σταθερά. Η επιθυμία των μελών και όλων των Σαμιωτών όπως η αδελφότητα στεγασθή σε ιδιόκτητο οίκημα έγινε πραγματικότητα στις 17 Νοεμβρίου 1973 με την απόκτηση του ακινήτου στο 73 Canterbury RD Canterbury. Το Δ/κο συμβούλιο με τον δραστήριο πρόεδρο Γιώργο Βουσδογάνη έκανε το πρώτο θαραλέο βήμα διά την μελλοντική οικονομική πορεία της αδελφότητος. Επίσης και τα επόμενα Δ/κα συμβούλια επί προεδρίας του κ. Γιαννη Παρασκευά, Δημητρη Πλατιά, Βαγγέλη Ταουσάνη, Γιώργου Βακρά καί άλλων προέδρων που δεν γνωρίζουμε τα ονόματά των, εργάσθηκαν επίμονα και εντατικά διά την εξόφληση του χρέους και την συντήρηση και διατήρηση του κτιρίου.
Το κτίριο επι της Canterbury Rd. εξεχρεώθηκε εγκαίρως αλλά οι χώροι του δεν εξυπηρετούσαν τις ανάγκες και δραστηριότητες της αδελφότητος, η οποία είχε αγκαλιάσει σχεδόν όλη την Σαμιακή πατριά του Σύδνευ. Αποφασίσθη όπως το κτίριο πωληθή και αντικατασταθή με μεγαλύτερο εντευκτήριο που οι χώροι του θα ανταποκρίνονταν στις δραστηριότητες της αδελφότητος. Το κτίριο επι της Canterbury Rd πωλήθηκε τον Οκτώβριο του 1983 έναντι του ποσού των $70.000. Το ποσόν αυτό χρησιμοποιήθηκε σαν προκαταβολή διά τήν αγορά τού Σαμιώτικου σπιτιού στο 223 Great North Rd Five Dock.
Το Σαμιώτικο σπίτι αγοράσθηκε στις 30 Μαίου 1984 έναντι του ποσού τών $423.000 και επι προεδρίας του αειμνήστου Γεωργίου Θεοδώρου, θερμού και ακούραστου υποστηρικτή της αδελφότητος .Το χρεος το οποίον επικομήσθη η αδελφότητα ήταν $300.000 και ο βραχνάς του ετήσιου τόκου $48.000. Το χρέος μειώθηκε καταρχήν κατά $50.000 από εσωτερικό δάνειο από τα μέλη της αδελφότητος. Όταν εξοφλήθη το δάνειο, άλλα μέλη ζήτησαν τα χρήματά τους πίσω και άλλα μελη τα δώρησαν στην αδελφότητα.
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουμε τις φιλότιμες προσπάθειες του Δ/κου συμβουλίου που διαπραγματεύτηκε την αγορά του κτιρίου και μέσα σε χρόνο μηδέν μπόρεσε και άλλαξε την εσωτερική όψη του κτιρίου από αίθουσα κινηματογράφου σε αίθουσα δεξιώσεων.
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέραμε ότι όλες οι νομικές διαδικασίες, από τήν πώληση του κτιρίου στο Canterbury Rd, την αγορά του κτιρίου στο Great North Rd (Σαμιώτικο σπίτι) και μέχρι πρόσφατα στην ενοικίαση του κτιρίου, διεκπεραιώθηκαν αφιλοκερδώς από το δικηγορικό γραφείο FOTIOS VOUROUDIS & CO.
Τα πρώτα στενόμακρα τραπέζια που χρησιμοποιήθηκαν στις εκδηλώσεις της αδελφότητος ήταν δωρεά του Golden Eagle Furniture των αδελφών Γιάννη, Αντώνη και Νίκου Χρήστου. Αργότερα, για μεγαλύτερη άνεση και ευρυχωρία στο χώλλ, αντικαταστάθηκαν από στρογγυλά τραπέζια, δωρεά των αδελφών Γιώργου και Χρήστου Χειμωνήτη.
Τα τραπεζομάνδυλα ήταν δωρεά από τα καταστήματα ΕΡΜΗΣ είδη προικός του αειμνήστου Γιώργου Θεοδώρου. Στις αλλαγές για την διαμόρφωση της αίθουσας δεξιώσεων και στις επισκευές του κτιρίου αναρίθμητες δωρεές έγιναν από το SAMOS HARDWARE του κ. Γιώργου Λουίζου, το DEMOS HARDWARE του κ. Ηλία Δημόπουλου, το BELMORE HARDWARE του κ. Γιάννη Θεοδοσίου, το EARLWOOD HARDWARE του κ.Μανώλη Χατζάκου, το HURLSTONE PARK HARDWARE του κ. Δημήτρη Παρτσάφα, το BUILDING & CONTRACTORS του Γιάννη Αλεξάνδρου και από πολλούς επαγγελματίες ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς καί ελαιοχρωματιστές.
Χρειάζονται ώρες πολλές και σελίδες αμέτρητες διά να αναφέρομε όλους εκείνους που από την αγορά των ακινήτων της αδελφότητος μέχρι την εξώφληση του χρέους των $300.000 προσέφεραν απλόχειρα και με προθυμία κάθε οικονομική βοήθεια και προσωπική εργασία. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο αείμνηστος Τάσος Καραγιαννίδης – γραμματέας της αδελφότητος – σε κάθε εκδήλωση της αδελφότητος παρκάριζε το TAXI του μπροστά στο Σαμιώτικο σπίτι και επί δύο ημέρες εργαζόταν αφιλοκερδώς στην κουζίνα για να ετοιμάσει τα φαγητά και να διοργανώση το πρόγραμμα της χοροεσπερίδος.
Αφού αποπερατώθηκαν όλες οι οικοδομικές και καλοπιστικές εργασίες και η άλλοτε κινηματογραφική αίθουσα του Five dock έγινε αίθουσα δεξιώσεων της Σαμιακής Αδελφότητος Σύδνευ, διοργανώθηκε πανηγυρική χοροεσπερίδα για τα θυρανοίξια του Σαμιώτικου σπιτιού. Πάνω απο 500 Σαμιώτες και Σαμιώτησες παρευρέθηκαν στην δεξίωση αυτή. Στόν πλειστηριασμό που έγινε για τα 3 κλειδιά του κτιρίου, ο αείμνηστος τότε πρόεδρος κ. Γεώργιος Θεοδώρου έλαβε το χρυσό κλειδί εναντι $2.000, ο κ. Ηλίας Δημόπουλος έλαβε το αργυρό έναντι $1.000 και ο Νίκος Καρανικολάου το χάλκινο έναντι $500.
Αφού είχαμε πλέον στην διάθεσή μας άνετη αίθουσα για κάθε εκδήλωση, τα εκάστοτε Δ/κά συμβούλια είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν πολλές και ποικίλες δραστηριότητες πρός οικονομικό όφελος της αδελφότητος και για ψυχαγωγία της Σαμιακής πατριάς. Έχουν αφήσει ζωηρές αναμνήσεις οι εκδηλώσεις της πατροπαράδοτης «γιουρτής» στούς εορτασμούς της Παναγίας της Βροδιανής και της Αγίας Τριάδος, με τους ταλαντούχους στο ανεκάτεμα Δημήτρη Γαλάνη και Γιώργο Ευαγγέλου. Το καζάνι για το μαγείρεμα της «γιουρτής» ήταν δώρο των αείμνηστων Κυριάκου Σωτηρίου και Μιχάλη Καπλανζή.
Μέσα στο Σαμιώτικο σπίτι δεκάδες Σαμιωτόπουλα έμαθαν Σαμιώτικους καί Ελληνικούς χορούς από τις έμπειρες Σαμιώτησες χοροδιδασκάλισες Έλλη Ταουσάνη και Κατίνα Σκονδριάνου (Χρήστου). Εργάσθηκαν με ζήλο και αφιλοκερδώς και στον ετήσιο χορό της αδελφότητος στις 6 Αυγούστου 1988 παρουσίασαν τρία χορευτικά συγκροτήματα.
Προνομιούχα είχε χαρακτηριστεί η εκδήλωση «LAGOS NIGHT» καθότι το γεωγραφικό σχήμα της Σάμου μοιάζει με λαγό καθήμενο. Αφιλοκερδώς έτρεχαν στα βουνά οι κυνηγοί Γιώργος και Χρήστος Χειμωνήτης, Βασίλης Χατζηβασιλείου και Γιάννης Ιωαννίδης για να κυνηγήσουν λαγούς. Περίπου 150 λαγοί μαγειρεύτηκαν με την συνταγή του Χρήστου Χειμωνήτη και την βοήθεια του γυναικείου τμήματος, με πρωτεργάτρια την αείμνηστη Παρασκευώ Βουρούδη, ακούραστη και παρούσα πάντα σε κάθε εκδήλωση να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην προετοιμασία της κουζίνας και του χώλλ. Οι τότε νεαρές κοπέλες Χρυσούλα Πάσσα και Βασιλική Γερασίμου ήταν ντυμένες λαγοί και υποδέχοταν τους προσερχομένους.
Το κερασάκι στην τούρτα των εκδηλώσεων της αδελφότητος ήταν οι κατά διαστήματα διοργανώσεις της MISS SAMOS. Πολύ θα θέλαμε να αναφέρομε τα ονόματα όλων των κοριτσιών που έλαβαν μέρος στις διάφορες διοργανώσεις MISS SAMOS, αλλά λόγω οτι οι πληροφορίες που έχουμε είναι ελλιπείς δεν αναφέρουμε ονόματα προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Αξίζουν όμως αμέτρητα «θερμά ευχαριστώ» και εξίσου ειλικρινά συγχαρητήρια σε όλες τις κοπέλες που έλαβαν μέρος στις διοργανώσεις MISS SAMOS καθώς επίσης και στις οικογένειές τους. Αξίζει να αναφέρομε οτι από τα έσοδα των διοργανώσεων MISS SAMOS, από τα έσοδα LAGOS NIGHT και άλλων χοροεσπερίδων και την πώληση σαμιώτικου κρασιού στην περίοδο του 1988 – 1989 έδωσαν την ευκαιρία στο τότε Δ/κο συμβούλιο επί προεδρίας του κ. Κώστα Πάσσα να ελλατώσει το χρέος της αδελφότητος κατά $85.000. Το λίγο χρέος που έμεινε εξοφλήθηκε σε λίγα χρόνια και σήμερα η αδελφότητά μας έχει μια περιουσία μερικών εκατομμυρίων δολλαρίων και ετήσιο εισόδημα από ενοίκια του κτιρίου $61.000 (net of GST).
Στις 2 Απριλίου 1988, στην Πανσαμιακή Συνεστίαση της Μελβούρνης, με πρωτοβουλία και πρόταση του προέδρου της αδελφότητός μας κ. Κώστα Πάσσα, ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Σαμιακών Οργανώσεων Αυστραλίας διά την συσπείρωση, αλληλεγύη και συνεργασία όλων των Σαμιακών οργανώσεων σε παναυστραλιανή κλίμακα. Τιμής ένεκα της πρωτοβουλίας και προτάσεως του κ. Κώστα Πάσσα, του εδώθη το χρίσμα του πρώτου προέδρου της ομοσπονδίας και η διοργάνωση της επόμενης Πανσαμιακής Συνεστιάσεως στο Σύδνευ, που έγινε από τις 25 – 27 Μαρτίου 1989. Επίσης του ανετέθη και η σύνταξη του καταστατικού της ομοσπονδίας, το οποίον χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Η αδελφότητά μας προόδευσε και επέτυχε τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε διότι οι Σαμιώτες και οι Σαμιώτησες του Σύδνευ και Ν.Ν.Ο. επίστευσαν ότι η πρόοδος της αδελφότητος και η εξύψωση του Σαμιακού ονόματος μέσα στην πολυεθνική κοινωνία της Αυστραλίας αντανακλά προσωπικά σε κάθε Σαμιώτη και Σαμιώτησα. Η Σαμιακή πατριά του Σύδνευ αισθάνεται υπερήφανη για την φιλανθρωπική, μορφωτική, εκπολιτιστική και πατριωτική δράση της αδελφότητός μας καθώς επίσης και ικανοποίηση για τα οικονομικά της επιτεύγματα.
Αναμφισβήτητα επιτύχαμε ικανοποιητικά στις ψυχαγωγικές, μορφωτικές, εκπολιτιστικές και οικονομικές δραστηριότητες της αδελφότητος, αλλά ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ στο να προσελκύσουμε στους κόλπους της διοίκησης και σε διοργανώσεις της αδελφότητος Σαμιωτόπουλα δεύτερης και τριτής γενιάς. Έγιναν λάθη και δημιουργήθηκαν ορισμένες ακραίες καταστάσεις που δυσαρέστησαν και απομάκρυναν τους νέους μας από την διοίκηση της αδελφότητος σε σημείο που η επιστροφή τους να είναι δύσκολη για να μην πούμε αδύνατη. Δεν θα αναφέρω χρονολογίες και ονόματα. Οι περι των τειχών της Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά ποίοι έδιωξαν τους νέους καθώς επίσης και ποιούς και πόσους νέους έδιωξαν. Από τα λάθη του παρελθόντος θα πρέπει να διδασκόμεθα και να ατενίζουμε το μέλλον με σωφροσύνη και υπευθυνότητα.
Είναι ευνόητο ότι το μέλλον της αδελφότητος εξαρτάται από την συμμετοχή των νέων στην διοίκησή της. Εθνικό καθήκον όλων μας είναι όπως απηλαγμένοι από τις κακές συνήθειες και ανάρμοστες συμπεριφορές του παρελθόντος καταβάλομε κάθε δυνατή προσπάθεια με αποφασιστικότητα, κατανόηση και σωφροσύνη να προσελκύσομε τους νέους μας στην διοίκηση της αδελφότητος, οι οποίοι θα λάβουν την σκυτάλη και θα συνεχίσουν την λαμπρή πορεία της με νέες δραστηριότητες και νέες ιδέες, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα δεδόμενα της ηλεκτρονικής εποχής που ζούμε. Εάν αποτύχουμε στην προσπάθειά μας αυτή τότε θα πρέπει να περιμένομε την σταδιακή συρρίκνωση του «ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ».
Τα λίγα αυτά λόγια είναι αφιερωμένα σε κάθε Σαμιώτη και Σαμιώτησα που εργάσθηκε επίμονα και επίπονα, όχι μόνο για την ατομική του αποκατάσταση, πρόοδο και ευημερία αλλά και για την συσπείρωση και οργάνωση της Σαμιακής πατριάς και την εξύψωση του Σαμιακού ονόματος στην ήπειρο των αντιπόδων Αυστραλία. Με σεβασμό και εκτίμηση απευθήνομε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους επώνυμα ή ανώνυμα εργάσθηκαν και εργάζοντε διά την διατήρηση της Εθνικής και Σαμιακής ταυτότητος και κουλτούρας και την πρόοδο της Σαμιακής Αδελφότητος Σύδνευ.