Η παροικία μικρή και όλοι γνωρίζονταν. Δεν ήταν πολλοί με Πανεπιστημιακά διπλώματα αλλά πολλές με κάποια μορφωτική κατάκτηση, με κοινωνική κατάρτιση που δημιουργούσαν και συμμετείχαν σε προοδευτικές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Στο Λύκειο ήταν πολλές κυρίες, σημαντικές προσωπικότητες για την παροικία, που έδωσαν κοινωνική υπόσταση στην περιορισμένη κοινωνία μας. Γνώρισα πολλές, στο 50 – 60 ήταν οι: Νίκη Λυμπερίδου, Λευκοθέα Ευαγγελινίδου-πρεσβυτέρα-που αντάλλαζαν στο ρόλο της προέδρου… Ήταν η Κούκα Κουβαρά, η Ζωή Γερολυμάτου, η Μάριον Καρώνη, Κομινάτου κι άλλες θα τις θυμούνται οι παλαιότερες. Κάποιες δούλεψαν ευσυνείδητα, κάποιες κράτησαν μόνο το “μέλος” σαν τίτλο. Παράδειγμα, κάποια με διάθεση και δράση που δεν βρήκε ανταπόκριση, η Χριστίνα Ζάγκαλη έκανε δικό της, ανεξαρτητο χορευτικό και παραδοσιακό οργανισμό. Αλήθεια, μια γνήσια πατριώτισσα με την προσφορά της για την παράδοση.