Ζήσαμε κι κείνο το ελληνικό τετράγωνο είναι δεμένο με τη ζωή μας. Εκεί γνωριστήκαμε κι εμείς, Γιώργο, κι είναι από τις χαρές της ζωής η γνωριμία και η φιλική σχέση με ανθρώπους που μοιράσαμε χαρές και λύπης. Γιατί με τη δική σου σχέση έχω πάντοτε κοντά και το Δημήτρη που μας έφυγε νωρίς. Και δεν είναι μόνο ο φίλος που έφυγε, έφυγε και η ζωή κι αυτός ο τόπος που τον ζήσαμε νέοι, δεν υπάρχει πια.
…Ποιος δεν έχει ωραίες αναμνήσεις από τη γιαγιά και τον παππού; Εμείς τους αφήσαμε κάποια μέρα κι ίσως δεν υπολογίσαμε τον δικό τους πόνο, ερχόταν πρώτα η μάνα. Εγώ την έζησα παιδί και η μνήμη της μου ομορφαίνει τις θύμησες της παιδικής ζωής. Έτσι τη ένιωσα πάλι κοντά μου καθώς την περασμένη βδομάδα ανασκαλίσαμε ανημποριές και γηρατειά. Κι έχω κι ένα ποίημα, αποχαιρετιστήριο, όταν έφυγε στα ενενήντα της, μετρώντας τα χρόνια με τα χελιδόνια, να ξαναπάμε σαν άνοιξη και σαν Λαμπρή. Της είχα πει, στο πρώτο μου ταξίδι, με πλοίο και από τον Παναμά, “όταν θα δεις τα πρώτα χελιδόνια, να περιμένεις έρχομαι”…
Θυμάσαι όταν πρωτακούσαμε ελληνικά στο ραδιόφωνο; Ήταν η Φωφώ, η γνωστή Φώφη Τζέιμς-Δημήτρη, η πρώην Πασχαλίδου. Κάπου ένα τέταρτο της ώρας. Η φίλη Φωφώ, ένας άλλος ωραίος άνθρωπος που πέρασε από την παροικία. Δασκάλα από το Αρσάκειο δούλεψε για χρόνια στα σχολεία της Κοινότητας και στο ραδιόφωνο. Και στον Κήρυκα δούλεψε, η Γαλάτεια, αν θυμάσαι.
…Στην κοινωνική ζωή διαφέντευε ο μπάρμπα-Γρίβας με τον Πανελλήνιο Κήρυκα. Ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία που πρωτοστατούσε στις όποιες δραστηριότητες και διαμάχες. Στα παρασκήνια της εφημερίδας ένας σημαντικός και αφανής, ψυχή όμως της εφημερίδας, ο ‘Όσκαρ Γεωργούρας. Αργότερα και ο Καλομοίρης και άλλοι. Στο Εθνικό Βήμα που είχε τότε ο Θάνος Νικολαϊδης, ψυχή, επεξεργασία και διευθύνουσα η Μαρία Πολίτη, νέα τότε και ακάματη και άξια…
Για να μην ξεχνούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι… Μια στήλη του Γρηγόρη Χρονόπουλου και Γιώργου Χατζηβασίλη που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο 2014 στην εφημερίδα Ο Κόσμος. Ξεκίνησε με ένα συγχαρητήριο γράμμα του Γρηγόρη Χρονόπουλου προς τον Γιώργο Χατζηβασίλη για την έκδοση της Τετάρτης. Για πάνω από τρία χρόνια Χρονόπουλος και Χατζηβασίλης ξεδίπλωναν το κουβάρι των αναμνήσεων με νοσταλγία…
A pretty 11 years old Greek war orphan stepped from an aircraft at Mascot yesterday afternoon to start a fresh life in a new country. Carrying a suitcase containing most of her worldly goods, she looked anxiously at the awaiting crowd greeting the plane from Athens. She could not recognize her adopted parents-she had never seen them-but a man in a grey suit at once stepped forward to claim her… The article was published in The Sydney Morning Herald, on Thu 12 Feb 1948.
